Vandaag heeft Ageeth een dag vrij genomen van haar thuiswerk en vanmiddag zijn we met zijn drieën, Ageeth, Juny en ik naar Hoek van Holland gereden.
Voor Juny een heel avontuur, die had nog nooit een zee gezien.
Mij herinnerde het eraan dat mijn laatste contact met de zee al meer dan twee jaar geleden is. Dat was toen de boottocht van Corsica naar Toulon ten tijde van mijn grote reis .
Met het mooie weer waren er al heel wat mensen op de strandterrasjes te vinden en er waren meer mensen die struinden langs de zee zoals wij. Maar ook paarden!
Na onze wandeling werd het natuurlijk koffie drinken met gebak op een van de terrasjes.
Nu, zeven uur, zitten we beiden nog buiten op de binnenplaats van Ageeth, in een na de zon wat killer wordende atmosfeer.
Het eten is gemakkelijk vandaag, want er is nog heel veel van gisteren over.
Ratatouille is altijd voor een paar dagen.
Toen de zee in het water viel
en niemand meer kon zien hoe de wolken waren
kwam er plots een lichtje uit de diepte tevoorschijn.
Het scheen naar boven en bereikte een met goud gevulde berg,
waar mensen zaten die de zee ontvlucht waren
toen ze ontdekten dat het water hen aan de lippen stond.
Het was in een andere dimensie waar die mensen terechtgekomen waren, er naartoe gebracht door datzelfde lichtje dat uit de diepte opgestegen was
en kracht had om die mensen naar boven te tillen
Deze zogenaamde vierde dimensie gaf zicht op de zaken die zich beneden afspeelden.
Een kwestie van tijd moet je het noemen,
want zo ruim moet je het bekijken
en wie daar inzitten zien onze driedimensionale wereld met hele andere ogen
Tot zover even mijn gedachtensprong en terug op aarde zie ik nu Ageeth haar plantjes water geven. Ook hoor ik een merel driftig zijn avondled zingen.
Mijn duim die even stil was laat ook weer voelen dat ie de ouwe nog niet is, hoewel dat gisteren even zo leek.
Een prettige avond is mijn wens, en de groeten van Ageeth.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten