Het meenemen van fruit, noten en dergelijke van de openbare weg is toegestaan. Piet heeft het uitgebreid nagekeken en ook Anneke wees me erop dat ik gisteren niet in de fout was. Het nare gevoel om dief te zijn was dus niet terecht. Bovendien heeft Marij uit Lamastre, die vanmiddag op bezoek was een dergelijke er(aan)varing gehad met een vrouw op dezelfde plek. Zij had wat meer stennis gemaakt. Natuurlijk ga ik nu niet mijn recht halen bij die mevrouw, want als zij vindt dat alles van haar is laat ik dat maar zo. Wel voel ik me op andere plekken waar noten of andere vruchten liggen nu vrij om ze daar te rapen en als er ooit commentaar komt weet ik nu mijn woordje.
Zoals op de boot vrijwel elke zondag was het vandaag op Les Costilles ook eens bezoekdag. Naast Marij kwamen er ook Stefan en Bruno, de zoon van Wineke. Ze zijn gistermiddag in de Ardèche gearriveerd en we troffen elkaar ook al op de jaarmarkt. Toen iedereen weer weg was hing de sfeer van hun aanwezigheid er nog sterk.
Hoe vol kan een lege stoel zijn!
Vanmorgen weer even bezig geweest met het uitzoeken van de vele bijna nooit gebruikte kleren. Er kwam weer een muts tevoorschijn die, vind ik zelf, goed staat bij mijn grijze baard.
Toen Piet de foto zag begon hij meteen over een barbier. Marij had zin om er meteen de schaar in te zetten en voegde de daad bij het woord.
Zo is er dus hier in Frankrijk ook iemand opgestaan die er geknipt voor is om mij een beetje bij te houden.
Vanmorgen alvast een klein wasje gedraaid, want sommige kleren ruiken naar muizen.
De r o d e was staat in de week.
Toen één van de kasten leeg was zag ik daar inderdaad een piepklein gaatje dat naar buiten leidde.
Wel dichtgemaakt, maar ik denk dat ze heus wel meer openingen gemaakt of gevonden hebben.
Van het gif wordt niet meer gegeten, dus mijn dieronvriendelijke actie zal wel geholpen hebben. In ieder geval hoor ik ze niet meer want slaap nu in het tuinhuisje boven.
Vandaag, zeven uur in de avond, ziet de lucht er zo uit op de blogplek. Een filmpje van de omgeving staat op de status van Whatsapp. Gisteren, vijf uur, toen ik het schrijven plots af moest breken, kwam de regenbui mals naar beneden vallen, maar gelukkig stond alles zo'n beetje geschreven wat geschreven moest worden. Zelf werd ik nog wel wat nat.
Elke dag is anders, zometeen kan ik weer droog naar huis rijden.
Een prettige avond is mijn wens
B o n n e S o i r é e .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten