Een vurig begin van de dag.
Op de status zit er nóg meer beweging in.
Lekker fietste ik in het zonnetje door een landschap dat ik kende van andere afleveringen toen ik ineens een tikje meende te horen. Het was net zo'n geluid als van een knappende spaak, zoals vorige week het geval was toen ik zo ongeveer bij Nanny arriveerde. Toen had ik het probleem diezelfde dag nog opgelost en dat was gemakkelijk omdat de gebroken spaak aan de linkse kant van het wiel zat. En om daar orde op zaken te stellen hoeft de freehweel niet losgeschroefd te worden.
Onzekerheid maakte zich meester van mij omdat ik bij deze fiets de demontage nog niet heb hoeven te doen en ik weet dus ook niet of ik dat met mijn spullen zal kunnen. Ieder systeem is namelijk anders.
Mijn instelling van gewoon weg gaan en dan maar zien hoe problemen opgelost kunnen worden maakt dat zulke situaties ontstaan.
Maar het lijkt mee te vallen. Bij een eerste inspectie waren alle spaken heel. Ik stond bij het begin van een pad dat het bos inging en zag al gauw dat ik daar ook wel kon kamperen als ik verder door zou lopen.
Inmiddels staat de tent en heb ik gegeten.
Het vuurtje ging wat moeizamer dan vanmorgen, ook omdat het hier aanzienlijk natter is dan op mijn vorige plek. Daar waren gisteravond slechts
enkele magere druppels gevallen, terwijl in de verte nog heel lang het onweer oplichtte.
In het café van de koffie vertelden de mensen dat het daar flink geonweerd en geregend had en dat zelfs de elektriciteit daarbij uitgevallen was. En dat, terwijl het toch maar twintig kilometer verderop was.
Waar ik tussen de middag brood at was het ook duidelijk zichtbaar dat er neerslag was gevallen.
Het traject van vandaag kende ik van andere keren. Een moeilijke klim moest nu ook weer gedaan worden op een op een autobaan lijkende weg met een betonnen afscheiding tussen de beide weghelften.
In de gloeiende zon heb ik het daar al een paar keer heel moeilijk gehad, ook omdat er nergens schaduw is. Je moet doorgaan tot het bittere eind, dat ook vandaag lang op zich liet wachten. En dan was het gelukkig wel koeler dan bij andere afleveringen.
Maar zoals altijd wacht er dan bovenop een beloning in de vorm van een mooi uitzicht.
Zeven uur is het inmiddels. Een beetje vroeger dan anders.
Een fijne avond gewenst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten