Goedenavond. Zit ik hier op de blogplek en ineens hoor ik een geluid. Het paard is op bezoek gekomen dat ik meestal een kilometer naar beneden richting Lamastre zie grazen. Een majestueuze knol vind ik het.
Gezellig dat hij even hier komt grazen en het komt mooi uit want ik was op zoek naar bewegende beelden. Straks op de status van Whatsapp zie je hem zijn kostje bij elkaar scharrelen.
Het was verder een rustige dag thuis vandaag. Heerlijk in het zonnetje, dat je nu niet meer hoeft te ontvluchten. Maar ik zag nog een foto van in de zomer. Wim had een pet in de aanbieding waarop een ventilator op zonne-energie bevestigd was.
Als je in de zon gaat staan begint de ventilator te draaien.
Behalve paarden tref ik hier op deze plek ook walnoten. Ik zit nu onder de boom en moet uitkijken dat ik ze niet op mijn hoofd krijg.
Ook onderweg tussen Lamastre en thuis staan notenbomen, en in mijn fietstassen kan heel wat in.
En ondertussen hoor ik weer heel wat geluiden van het paard dat door het struikgewas heen marcheert. Ook kwam er een auto over het pad waar ik midden op zit. Ik meteen de koffer van de accordeon aan de kant, die als stoel fungeerde, zodat ze er door konden. Het was Nicolas met zijn vrouw en twee schattige kinderen. Ze waren aanvankelijk verbaasd dat ze mij zagen, maar toen ik uitlegde dat ik hier bereik had begrepen ze het. Hij is boer en pacht vele landerijen hier, ook het land van Yvon en Olivier, de overburen.
Het begint alweer te schemeren. Sterker nog, het is al donker.
Ik ga er een eind aan breien wat betreft dit verhaal. Vanmiddag ben ik ook begonnen met het afmaken van de dikke wintertrui van alleen maar zelfgesponnen wol. Afgelopen winter was ik daar in Nederland mee begonnen en op reis hiernaartoe is hij een heel eind afgekomen, op de hals na. Dus ook hier ga ik een eind aan breien.
Een prettige voortzetting van deze avond is gewenst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten