Goedenavond. Half zeven, de zon is al een uurtje weg van mijn plek, maar schijnt nog mooi aan de overkant. Ook de rook is hier verdwenen van het bramenvuur dat ik op het eind van de middag had aangelegd. Wat ik vrijdag rond het tuinhuisje heb weggesnoeid is nu in ieder geval opgeruimd.
Een beetje gewaagd vond ik het wel in deze tijd die de herinnering nog draagt van de vele bosbranden in deze omgeving. Vooral was ik bang dat de rook de passerende automobilisten in het oog zou springen en dat er ineens een paar agenten het terrein op zouden stormen om het vuur en mijzelf te lijf te gaan.
Het vuur was letterlijk en figuurlijk op het randje, want een paar keer heb ik in moeten grijpen met water om de zaak niet te laten ontsporen. Maar het is allemaal weer mooi uitgegaan en de rook was met wat bluswater weer spoedig verdwenen. Een filmpje van de bramenverbranding is straks te zien op de status van Whatsapp.
De dag begon heel mooi met een ontbijt op mijn balkon.
En op het terras werd later op de ochtend koffie geschonken. Lekkere bastognekoeken maakten het feest compleet en het laatste woord van puzzel nummer zeven kwam bij de eerste slok koffie al opborrelen uit mijn hersenen. Het was dus ware oploskoffie die ik dronk.
Nu hoef ik er misschien niet naar toe voor mijn dagelijkse huiswerk, want tot nu toe kan ik alles nog thuis afwerken. De bereikbaarheid heeft vaak met het weer van doen.
Voordat het dus niet meer gaat neem ik afscheid voor vandaag om morgen weer verder te gaan.
Maar eerst nog hier een glimp van de zon aan de overkant. Rond acht uur morgenochtend verschijnt hij hier weer om mij te verwarmen.
À D e m a i n .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten