Kachels klaar aan het maken voor het stookseizoen. Kees niet meer op de IC.

 Goedenavond. Voordat het gaat regenen wilde ik vandaag nog van de zon profiteren om het gisteren teruggevonden hout te drogen. 

Hier in het tuinhuisje wordt in koude dagen het  meest gestookt.

Maar ook in de stacaravan staat een (vrij grote) kachel.

Deze doe ik in de winter meestal aan in de avonduren. Het was een hele goeie toen ik hem jaren geleden kocht op een rommelmarkt, vooral omdat hij heel goed af te sluiten was en dus goed te regelen.

Nu zal dat allemaal wel minder zijn, denk ik. Jarenlang heeft hij hier ongebruikt gestaan. De pijp, die via het raam naar buiten ging had ik er aan laten zitten.

Resultaat was dat regenwater via de pijp de kachel in is gelopen, met als gevolg dat deze flink is gaan roesten.

Mijn buurman Yvon die een keer is wezen kijken had de boel op deze manier beveiligd tegen meer regenwater.

Vandaag heb ik het ding zoveel mogelijk schoon gemaakt. De pijp zat nu heel vol met mos. Als het binnenkort nodig is ga ik het vuur er weer in ontsteken, net zoals in de kachel boven in het tuinhuisje.

Vandaag was dat allerminst nog nodig. De zon was zelfs te warm om er lang in te zitten.

Maar zitten deed ik ook niet veel. Het houtatelier draaide op volle toeren, zoals straks te zien is op de status van Whatsapp.

       Momentopname van het filmpje.

Een echte bij om het hout op te zagen heb ik niet meer. De vorige is uit elkaar gevallen van ouderdom en ik ben niet zo handig om een nieuwe te timmeren. Het wachten is op iemand die dat voor me gaat doen. Maar met deze opstelling is het vandaag gelukt om wat klein te krijgen zonder in mijn handen te zagen.

De afwas moest ook hoognodig gedaan worden. Zoals bij de meeste activiteiten zoek ik daar het moment voor uit dat ik daar het meest zin in heb. Zoveel mogelijk proberen iets met liefde te doen is mijn streven. Voor mij is afwassen vaak een meditatiemoment. Bijna nooit is het een opgave.

Heerlijk in het zonnetje zitten te poedelen, geweldig toch!

In de vlinderstruik zitten behalve vlinders ook hommels zoals een kijker van de statusfilm van gisteren constateerde. Maar er zijn ook veel colibrivlinders.

Kortom, het is een levendige bedoening in en rond de zo laat in bloei gekomen struik.

Vanavond bericht gehad van Kees zelf dat het goed met hem gaat. Zijn vrouw schreef vanmorgen nog dat hij niet meer op de IC ligt. Dat is een pak van mijn hart.

Van buurman Dédé zijn de berichten dat hij over een dag of tien weer naar huis mag in een aangepast huis. Zijn hondje zal wel blij zijn. Dat was hij gisteravond ook, toen buurvrouw Daisy hem ophaalde om bij haar te komen slapen.

Toen ik zojuist op weg ging naar de blogplek blafte hij me weer toe.

Het hondje van Dédé begroet mij, op weg naar de blogplek.

Voor nu houd ik het voor gezien en maak nog even een foto van waar ik nu schrijf, ietsje verder dan voorheen, maar met veel betere verbinding.

Behalve betere verbinding ook mooier uitzicht.

Zoals je ziet valt de avond nu.

B o n s o i r .