Het was een rustige dag vandaag. Maar even geleden is vast is komen te staan dat Wim en ik toch naar de hoogvlakte gaan morgen. Dat maakt onrustig, want daartoe moet ik morgen op een onmenselijke tijd het bed uit. Er was twijfel of we wel zouden gaan, want Wim vond het te koud daarboven op duizend meter hoogte. Maar zojuist schreef hij dat de afspraak toch doorging.
Natuurlijk kan ik nog zeggen, ik ga niet, maar ik vind ook dat je iets over moet hebben voor iets wat een opoffering van je vergt maar tevens zijn mooie kanten heeft. Onder andere zal Jean Marc er ook weer staan met zijn houten, zelfgemaakte voorwerpen, manden en dierenhuiden. Afgelopen maandag tijdens mijn laatste etappe van mijn reis trof ik hem aan tafel in Saint-Agrève, waar hij zat te eten na afloop van de markt die hij daar gedraaid had. Hij had me toen uitgenodigd voor de koffie. Hij zei toen nog dat hij tot en met december de markt van Le Chambon sur Lignon blijft doen en dat er daar altijd veel animo blijft.
De ochtend op Les Costilles begon met een betoverend spel van optrekkende wolken die langs de bergwand aan de overkant zich voortbewogen. Op de status zie je er iets beweging in, maar hier zijn alvast wat plaatjes.
Vanmiddag ben ik op bezoek gegaan bij Yvon en Olivier, aan de overkant.
Yvon wordt steeds krakemikkeriger helaas. Samen op stap gaan is er niet meer bij. Olivier is nog steeds trouw buschauffeur en brengt elke dag twee keer kinderen van en naar school. Rond vier uur pakte hij zijn spulletjes weer om naar de school te rijden.
Het is inmiddels zeven uur en het regent niet op de blogplek zoals de afgelopen dagen. Dat is wel zo handig voor mij. Ga nu thuis ook mijn spulletjes klaarmaken voor de dag van morgen.
Een goede nachtrust is mijn wens maar eerst een prettige avond.
B o n n e S o i r é e .
Ps. Met mijn mond gaat het steeds beter, na de trekkingen van gisteren. De prothese zit goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten