Afscheid van Klaas. Maar niet voordat we vanmorgen samen een ontbijt genuttigd hebben in een gezellige gelegenheid.
Afscheid ven het kamertje in het hotel dat hij me aanbood.
Het voelde gek aan nu eens tussen de lakens te slapen en niet in mijn slaapzakken wat ik zometeen wel weer ga doen. Ik sliep een beetje onrustig omdat ik mijn powerbanks in de gaten hield. Die moesten zoveel mogelijk gevuld worden. Ik wilde het maximale eruit halen uit dit verblijf in een hotel.
Een van de powerbanks die aan het laden is.
Het was ongeveer half twaalf toen we ieder onze eigen weg weer gingen. Voor mij pakten meteen donkere wolken zich samen, zowel letterlijk als figuurlijk. Ik ontdekte namelijk dat mijn achterwiel wat aanliep. Bij nadere beschouwing was het gewoon een kwestie van het wiel meer in het midden zetten. Er zat geen slag in ten gevolge van een gebroken spaak. Echter, even later moest ik wel vaststellen dat er speling in de as van het wiel zit. Dit samen met de versleten velg was dit reden voor mij om onmiddellijk nu in Santiago nog een fietsenmaker te zoeken die me een nieuw wiel kon verkopen. Dus het was niet rustig en gezellig wegrijden uit de stad maar in actie komen om problemen op te lossen.
Dit terwijl de lucht ook letterlijk unheimisch zwaar werd. Ik dacht dat er na de stortregens van gisteren weer volop zon zou komen, maar de half bewolkte lucht van vanmorgen raakte dicht in plaats van dat.
Maar een fietsenmaker vond ik, twee zelfs. De eerste die mijn maat wielen niet had wees me de weg naar een tweede die een veel groter assortiment had. Het was wel, samen met zijn medewerker, een hele zoektocht in een ongeordende verzameling wielen om daar de juiste maat uit te halen. Maar tenslotte stak hij triomfantelijk een wiel in de lucht, waar mijn maten op stonden. Even later zat ie als derde wiel van de wagen op mijn fiets.
Onzeker ben ik echter wel. Het lijkt me dat de as niet lang genoeg is. Vaker heb ik onderweg een nieuw wiel gekocht en deze een paar dagen, en zelfs wel eens een maand lang meevervoerd om hem pas op de fiets te monteren als het oude wiel het helemaal opgegeven had. Dat was nooit een probleem, maar nu ben ik toch onzeker of ie wel past.
Een vriend schreef net, wat ik zelf ook dacht, of het niet verstandig was om de wielwisseling meteen uit te voeren in de buurt van de fietsenmaker. Maar ja, aan sleutelen heb ik een broertje dood en bovendien sloot de fietsenzaak om twee uur, terwijl het kwart voor twee was.
Enfin, we zullen zien. Voorlopig draait het oude wiel nog en anders maar ergens een andere fietsenmaker vragen als mijn angstige vermoeden bewaarheid wordt.
Maar al met al is het dus een zorgrijke voortzetting van de reis geworden vandaag, die echter wel een rustig eindpunt vindt tussen de bomen en ver van het lawaai van de vele auto's die op de weg waren en die het rijden ook nogal gevaarlijk maakten. Goed oppassen was het. Maar de richting van Fatima in Portugal is ingeslagen.
Nog 454 kilometer vanaf hier.
De regendreiging waarvoor ik snel dit plekje opzocht is inmiddels weer wat weggeëbd, maar er vielen wel een paar buien.
Het vuur maken en het vuur aanhouden was toch weer moeizaam vandaag, maar ik heb nu wel weer aan krant om het aan te maken en ook heb ik een stuk karton uit de supermarkt meegenomen.
Een ongewilde blik op het weerbericht in die krant leerde dat het dinsdag en woensdag in heel Spanje regent, en hier nog het meest.
Geen prettig vooruitzicht.......Wel is het zo dat ik nu niet zo'n haast meer heb. Als het weer te gek wordt kan ik rustig een paar dagen ergens blijven in de buurt van winkels en leuke gelegenheden. Of maar weer een keer in een hotel, om de smaak te pakken te krijgen?
Vanavond in ieder geval weer slapen in mijn eigen tentje, na weer op mijn eigen manier gegeten te hebben.
Een goede avond gewenst.
B u e n a s T a r d e s .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten