Goedenavond vanuit een droog onderkomen, dat ik deel met verschillende andere mensen. De meesten lopen de Camino van Santiago over de kustroute vanaf Lissabon. We blijven dus in hetzelfde sfeertje.
Emmanuel, met wie ik afgelopen nacht de slaapkamer deelde, is net als ik met de fiets, en heeft vanmorgen ondanks het hondenweer zijn reis voortgezet.
Je ziet op het filmpje van de status van Whatsapp hoe hij vertrekt.
Ondertussen ben ik heel blij en dankbaar dat ik hier mag zijn in dit barbaarse weer. Als ik de lijst zie die Weeronline toont gaan deze weersomstandigheden nog lang duren. Pas volgende week zaterdag lijkt het me allemaal weer normaler te worden.
Morgenavond zie ik dan weer verder.
Dat het echt menens is met het weer is hier ook te lezen in dit artikel:
Vervelen zal ik me hier niet, want mijn trui is nog lang niet af. Vanmiddag heb ik m weer van stal gehaald en dat was goed ook want sommige bolletjes katoen waren nat en ook een stuk van het al gemaakte pand was wat aangetast.
Wel word ik hier weer geconfronteerd met de mindere werking van mijn oren, wat communicatie in de weg staat. Ik kan wel alles zeggen in het Spaans, Engels en Italiaans dat hier gesproken wordt maar als iemand iets terugzegt moet ik altijd twee of drie keer vragen om herhaling. Nog steeds geen gehoorapparaatjes dus, maar daarvoor had ik anders naar Nederland gemoeten en dan was de reis niet doorgegaan.
Een wandeling naar het stadje Redondela bracht dit plaatje van buiten hangende was die door regen automatisch gespoeld wordt.
Ook daar koffie gedronken in een café en de krant gelezen van een maand geleden. Daar kwam ik achter toen ik halverwege ermee was en las over de hoge temperaturen die maar bleven aanhouden.
Maar hier heb ik vanmorgen ook zelf koffie gezet. Het apparaat ervoor, alsmede een waterkoker staat ter beschikking van de gasten. Koffie, thee, boter, jam en andere ontbijtspullen staan hier allemaal klaar en ook biscuitjes.
In het plaatsje heb ik ook wat boodschappen gedaan, onder andere voor het warme eten vanavond, dat ik klaargemaakt heb op een inductiekookplaat. Dit vereiste wel een voorstudie, want voor een electrobeet als ik is dit een veel minder vanzelfsprekende kookmethode dan met een vuurtje. Maar Emmanuel gaf me vanmorgen de nodige tips, zodat het me lukte om het zaakje aan de gang te krijgen.
Op dit moment zijn er verschillende mensen met eten en eten bereiden bezig. Ook van een magnetron wordt gretig gebruik gemaakt.
Nou, en ik ga nu aan mijn toetje beginnen en wens de lezers ook een gezellige avond.
Tot morgen
H a s t a M a ñ a n a .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten