Ik heb er tot nu toe nog niet aangedurfd om mijn fiets onder handen te nemen, waarvoor ik vorige week een nieuw achterwiel had gekocht.
Het was sinds ik hier ben ook bijna niet mogelijk omdat het bijna elke dag en bijna elk uur regende.
Vandaag regende het zelfs de hele dag pijpenstelen, maar Marc, die vandaag nog hier is en morgen misschien niet meer had aangeboden om me hierbij te helpen.
Marc is iemand die juist erg van sleutelen houdt. Het leek me verstandig om zijn voorstel niet af te slaan. Buiten is hier geen afdakje te vinden waar we de reparatie uit konden voeren, maar de deuropening van de keuken was een goed compromis tussen buiten in de regen en binnen.
Sleutelen in de deuropening.
René is hier ook ingeschakeld om een handje te helpen.
Waar ik bang voor was, en waardoor ik ertegen op zag om eraan te beginnen klopte inderdaad.
De afmetingen van de wielas en het hele systeem met een uitvalsnaaf matchen niet met mijn fiets.
Het was passen en meten en improviseren. We waren er de hele middag zoet mee. En nu is het wel zo dat ik ermee kan fietsen, maar zodra het wiel er om een of andere reden uit moet, bijvoorbeeld als er een band verwisseld moet worden is het weer heel gecompliceerd om het er goed in te krijgen.
Marc vond het fijn als ik af en toe muziek maakte terwijl hij sleutelde. Dat werkte beter voor hem dan dat ik zenuwachtig om hem heen bleef drentelen.
Op de status van Whatsapp hoor je de arbeidsvitaminen.
Vanavond kwam er weer een gaste ons gezelschap vergroten.
Dona uit Barcelona.
Zij is voor de verandering geen wandelaarster van de Camino, maar is met de auto op weg. Ze kwam op het juiste moment, want kon gelijk aanschuiven.
We hadden weer hetzelfde eten bedacht als gisteren: Bloemkool en aardappelen door mij bereid, en gemixte salade van de hand van Marc
Vanmorgen zijn we gedrieën naar Redondela gewandeld om in het café koffie te drinken. Koffie met krant.
Daar stond ook een televisie aan. Argentinië was aan het voetballen tegen Saoudi Arabië en omdat ze achter stonden vond ik het heel interessant om te kijken hoe dat af zou lopen.
Argentinië verloor. Een sensatie dus!
Op de terugweg regende het zo hard dat ook regencapes niet meer hielpen.
Maar we kwamen weer in een droog huis, waar mijn breiwerk op mij wachtte.......
..........en waar vanmiddag de fiets onder handen is genomen.
Een fijne avond wens ik.
B u e n a s T a r d e s .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten