Ola, Buenas Tardes.
Zes over zes in de avond.
Linzensoep staat op het programma en René is de kok.
Op het ogenblik komt er alweer een nieuwe klant binnen, een Australiër die nu in Amsterdam Tuindorp woont.
Maar we gingen eten.
De linzensoep zag er heerlijk uit, echter het leek erop dat het een zware opgave voor mij zou worden om hier wat van naar binnen te krijgen.
De soep bleek zeer sterk gekruid, wat ook de kok zelf verraste. Het kwam misschien ook door de worst die erin zat.
Ze zagen mij worstelen en Marc bracht eerst room aan en later melk om hiermee de pittigheid te doen afnemen.
Zelf bedacht ik dat af en toe spoelen met een glas water zou helpen.
Uiteindelijk werd ik toch een grote jongen, want het mokken aan tafel nam af en de snelheid van het eten nam toe.
Op het eind was ik degene die de pan leegmaakte, zoals mijn rol meestal bij eetaangelegenheden is.
Vanmorgen smaakte ik het genoegen om met mijn bagageloze fiets naar Redondela te rijden voor de koffie. Het deed me goed en het gaf me het gevoel van vrijheid weer terug door mijn wielen weer draaiende te krijgen, en vooral het nieuwe achterwiel dat gisteren Marc erin heeft weten te zetten met nogal wat moeite.
Deze Marc is ondertussen weer vertrokken om zijn tocht naar Santiago de Compostella af te maken. Daar was het mooi weer voor, want vandaag was het eindelijk weer eens het zonnetje dat overheerste.
Met de fiets heb ik Redondela wat beter verkend. In het centrum trof ik een stel dames aan die actie aan het voeren waren met zang en roffelgeschal.
Arriba, arriba, waren de woorden die uit hun monden kwamen en die ik mee schalde.
In een zijstraatje zag ik een paar schapen lopen. Ik stopte en vroeg een voorbijganger of dat wel normaal was.
"Jawel hoor",zei hij en hij liep door.
Zelf vond ik het abnormaal genoeg om er een filmpje van te maken, dat nu op de status van Whatsapp staat.
Vanmiddag ben ik voor de tweede keer naar Redondela gefietst. Nu om er samen met Marc en René naar het Duitse elftal te kijken. Dat verloor verrassend. Maar Marc was er niet door ontdaan en René kon er ook wel tegen en ik vond het prachtig dat er weer een sensatie was. Zolang het niet het Nederlands Elftal treft kan me zoiets wel bekoren.
Morgen donderdag waarschijnlijk de laatste dag dat ik hier ben. Dan komt er weer veel regen. Ook Marc en René vertrekken vrijdag dan om de tocht naar Santiago de Compostella voort te zetten, terwijl ik richting zuid fiets.
Voor vannacht wens ik mooie dromen.
B u e n o s S u e ñ o s .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten