dinsdag 29 november 2022

Problemen met fiets stapelen zich op. Goede kampeerplek neemt deel van de onrust weg.

 Boa Tarde, goedenavond.
Vanavond staat er een huis naast mijn tent en omgekeerd.
Een kampeerplek waar ik lekker tot mezelf kan komen, want het ging er nogal gespannen aan toe vandaag. De pedaal begon nu duidelijk speling te vertonen. Een paar weken geleden toen dat ook begon had ik van iemand een hamer geleend en daarmee op de crankspie getimmerd. Dat hielp even, later weer niet en toen weer wel. Met andere woorden: ik snap er allemaal weinig van. Maar omdat ik er nadien weinig  meer van merkte heb ik de zorgen maar laten varen. Daarna kwam het wielprobleem dat dankzij Marc van de ontmoeting in de herberg met nogal wat improvisatie voorlopig opgelost is
Maar vandaag kwam de speling van de pedaal weer terug. Nu heb ik er een paar keer met een zware steen op getimmerd, wat even hielp. Maar na tweehonderd meter was het weer hetzelfde.
Vanmiddag brak plots een stukje kabel van de voorrem. Omdat dat nogal een weinig voorkomend systeem is vrees ik dat het niet te repareren is. Het komt erop neer dat ik een fietsenmaker moet vinden die nog een bij deze fiets passende rem te koop heeft.
Deze nu kapotte rem vond ik drie jaar geleden bij een Italiaanse fietsenmaker na veel zoeken, dus nu moet ik weer geluk hebben.
Wel heb ik daarna vandaag met alleen de achterrem nog vrij goed kunnen fietsen. Er zijn in dit gebied niet veel steile afdalingen.
Gevoegd bij weer het drukke verkeer kan ik niet terugzien op een gemakkelijke dag. Maar het belangrijkste was en blijft om voorzichtigheid te betrachten bij het fietsen. Zorgen dat mezelf niets overkomt is belangrijker dan een fiets die niet doet waarvoor ie gemaakt is.
Eind goed, al goed, zo was het vandaag. Terwijl de zon alweer aardig naar de horizon aan het zakken was en ik aan gisteren begon te denken toen ik pas bij het vallen van de duisternis een rustplaats vond, stond daar in de buurt van een rivier een huis met enkele schuurtjes. Plek voor de tent en een beetje droge ruimte binnen. Dat is toch geweldig! Zeker met het vooruitzicht dat er morgen weer regen komt na twee droge dagen.




Binnen trof ik naast wat natte planken ook een schoorsteen aan. Mijn vuurkunsten die een paar dagen wat minder waren kwamen nu weer goed uit de verf.


Op de status van Whatsapp zie je de vlammen in aktie.
Vanmiddag weer eens een uurtje zonne-energie verzameld. 


De telefoon verliest te snel zijn lading. Dit is ook een probleem. Waarschijnlijk ga ik binnenkort op zoek naar een nieuwe, maar ik wacht daarmee tot ik aan  de Costa del Sol ben en daar rond de Kerst Annette ontmoet. Zij heeft meer verstand van het installeren van al die apps.

Heb het bericht gekregen van Ans, Pauls partner, dat Paul zondag is overleden. 



Een uitspraak van hem staat erbij dat we niet moeten huilen omdat hij er nu niet meer is maar dat we moeten lachen omdat hij er was.
Ik ben vooral blij omdat hij nu terug is bij zijn schepper, zoals hij het naar mij toe uitdrukte.
Het liedje "Sailing" van Rod Stewart heb ik samen met hem leren spelen en is nog steeds een soort geloofsbelijdenis voor mij. Het verbindt me ook met mijn overleden broer John.

Nou dan, het is alweer kwart voor acht Portugese tijd. Tijd om een toetje tot me te nemen, maar ik vrees dat ik die vandaag vergeten ben te kopen.
Een prettige avond is het toch wel geworden.
Tot morgen.

V e j o   v o c ê    a m a n h ã

De vertaling van tot morgen in het Portugees.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten