De reis is nog in volle gang. We rijden nu, 19 uur, door Luik. Zojuist heeft de auto een kwartier rust gekregen en heeft Wineke even de benen gestrekt.
Vanavond slapen we waarschijnlijk in het huis van Wineke in Erp. Maar gisteravond was een hotel nog onze rustplaats. We vonden het vrij snel nadat ik gisteren de blog beëindigde.
Wineke zwaait naar de lezers.
Er komt straks een filmpje ervan op de status van WhatsApp.
Toen vanmorgen de luiken opengingen zagen we deze oostelijke horizon.
Rond twee uur vonden we een restaurant waar we het menu du jour nuttigden. Dat kon daar de hele dag, niet alleen rond het middaguur.
Op de foto lijkt mijn portie een muizenbeetje vergeleken met dat van Wineke, maar dat is toch niet waar en bovendien kreeg ik een stuk van Winekes spekpannenkoek.
We hebben vooral aanvankelijk op rustige wegen gereden, waar af en toe werkzaamheden waren. Onder andere zijn ze overal glasvezel aan aan het leggen en daartoe wordt er vaak een sleuf in het wegdek gemaakt.
Hier was waarschijnlijk naast de weg ook nog wel plaats om te graven.
In Neufchateau waar we koffie dronken viel mij dit kunstwerk in het oog.
We rijden nu inmiddels weer in Nederland. De bedoeling is dat Wineke me morgen naar Alphen rijdt met mijn fiets en de geraniums, plus een gasfles.
Spreuk van de dag.
Oost West, thuis is ook niet alles.
Nogmaals. De groetjes van Wineke. En van mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten