Goedenavond. Vandaag zaterdag wilde ik gaan spelen. Had wel zin om weer naar Uden te gaan, maar ik koos voor het dichterbije Tiel, ook omdat het nogal flink waaide uit het zuiden. Zoals vaak de laatste tijd was ik nogal moe en het was verleidelijk om bij aankomst in Tiel eerst neer te gaan zitten bij een kopje koffie.
Maar ik vermande mezelf en begon meteen. Een mooie blauw geverfde klomp had ik vanmorgen gevonden en aan mijn rechtervoet gedaan. Het was wel even au au au, toen ik naar de speelplek liep, want hij paste maar net.
De presentatie met een rood getinte linkerklomp, mijn mooie kleurrijke pantalon, de ook kleurrijke muts was in ieder geval voortreffelijk, dat merkte ik wel aan de mensen. Als het mij om het verdiende geld te doen was dan zou ik heel gelukkig naar huis gefietst zijn. Zorgen had ik wel of al die schelle muziek wel goed is voor mijn oren. Toch heb ik het idee dat de muziek weer wat zuiverder tot me komt. Dus er is hoop dat ik mijn hobby nog wel vaker durf uit te oefenen.
Mijn idee is om morgen naar de afscheidsbijeenkomst voor Jozef van den Berg te gaan en daar een liedje te spelen met de accordeon..Quand le soleil dit bonjour aux montagnes.........Zo begint het.
Ik heb het al twee keer vaker op begrafenissen voorgedragen en het viel in goede aarde. Ook een melodica neem ik dan mee. Dit is een soort fluit met toetsen.
Improviseren op de stemming die er heerst zou ik ermee kunnen doen.
Maar eerst moet ik morgen maar eens zien of het überhaupt mag.
Twee keer met het voetveer mocht ik vandaag, heen en terug van Wamel naar Tiel.
Op de status van WhatsApp kun je beide overtochten meebeleven.
In de pauze ben ik in een café gaan zitten waar altijd kranten liggen, nu ook weer. Daar heb ik uitgebreid de telegraaf van vandaag bekeken.
In een smal gangetje heb ik zoals gewoonlijk mijn fiets gestald. Grappig is dat fietsen er eigenlijk niet mogen staan.
Het gangetje staat echter toch vol met fietsen.
Die van mij kan er dan ook nog wel bij.
Bij de pont zag ik deze fiets staan.
In Tiel deed ik een prettige ontdekking: Er is een openbaar toilet. Iets wat in Nederlandse steden zeldzaam is, maar mijns inziens een noodzakelijke service voor burgers. In Frankrijk is het normaal om naar de wc te kunnen als je in een stad of dorp bent. En zo hoort het ook.
Uitspraak van de dag.
Ogen op steeltjes hebben.
Wordt gezegd als iemand verwonderd uit zijn ogen kijkt........
net als deze slak......
Een prettige avond is mijn wens en......
T o t M o r g e n .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten