Op de terugweg.

 Goedenavond. 

De schemering doet zijn intrede in het Franse land, dat we aan het doorkruisen zijn. Van zuid naar noord dit keer. Een Engelse vriend van ons schrijft dat Wineke a good driver is.

Op het moment van schrijven zijn we op de hoogte van Dijon.

Het onderwerp afscheid nemen beroert mijn ziel vandaag. Mijn plek Les Costilles heb ik weer achtergelaten voor een tijdje of.......voor altijd. Je weet maar nooit. De tekst van een mooi liedje speelde door mijn hoofd vanmorgen. 

Ga nooit heen zonder te groeten 

Ga nooit heen zonder een zoen.

Wie het noodlot zal ontmoeten 

Kan het morgen niet meer doen.

Ga nooit heen zonder te praten 

Dat doet soms een hart zo pijn

Wat je 's morgens hebt verlaten 

Kan er 's avonds niet meer zijn.

Het afscheid met buurman Yvon ging ook met een weemoedig gevoel. Het gaat niet goed met hem. Het kon goed de laatste keer geweest zijn gisteren dat we elkaar gesproken hebben. 

Ook denk ik nog vaak aan mijn vriend van de geest Jozef van den Berg.  Dan zie ik hem zo voor me in en rond zijn hokje. En dat we in gesprek zijn, vaak ernstig, maar soms ook in een dartele sfeer, als Jozef bijvoorbeeld de zon uitbeeldt en erbij danst.

Vandaag kreeg ik van Piet dit artikel over hem uit het NRC. 

Beneden het kapelhuisje waar ik vaak met hem gezeten heb.

Elke keer als ik aan hem denk komt er een emotie in me op. Dat ik zo'n bijzonder mens heb mogen ontmoeten. En dat hij nu niet meer hier is vind ik erg. Maar natuurlijk is dat relatief. Moge hij me met terugwerkende kracht nog inspiratie geven om iets van dat Goddelijke dat hij ervaarde door te geven (weer een golf van emotie gaat door me heen).

Nu nog een paar foto's van vanmorgen, van de laatste uurtjes van het verblijf op Les Costilles. 

Drie bakken geraniums die hier staan staan nu in de auto met bestemming mijn boot.

Maria zal ondertussen blijven waken over de plek.

Op de status van WhatsApp komt straks een filmpje van het stukje reis door een tunnel in Lyon.

Spreuk van de dag. 

Halve waarheden hebben dubbele bodems.

Nu hou ik op.

We zijn op zoek naar een hotel.

Tot morgen.