maandag 2 oktober 2023

Vanuit tandartsstoel uitzicht over de plas richting boot. Rivierkreeft aangespoeld op het dek.

 Goedenavond. 
Vanmorgen heb ik plaats mogen nemen in een luie stoel, terwijl de tandarts zich over mijn mond ontfermde. Toen hij even iets anders aan het doen was en ook de assistente elders was maakte ik gebruik van de gelegenheid om wat foto's te maken van deze riante praktijk aan het water.


Daar ligt de patiënt..........


..........te genieten van het uitzicht over het water. Ergens aan de overkant ligt zijn boot.



De apparatuur staat klaar. De tandarts komt zo.

De tandarts heeft onder andere de stifttand weer in de wortel vastgemetseld, die ergens in maart in Spanje losgelaten heeft. Erg lang zal het niet houden, dat niet. Ongevraagd hebben hij en een assistente de andere tanden die nog over zijn een grote beurt gegeven. Toen ik ging vroeg de assistente zich af wanneer ik weer terug zou komen met problemen na een avontuur in Spanje. Beide waren ze heel vriendelijk en zorgzaam. 
Verder heb ik het idee dat de oortjes er nu goed in zitten, maar zeker weten doe ik het niet. Erik is niet thuis, anders was ik daar nu aan het oefenen.  Maar nu heb ik wel ondertussen de warme maaltijd klaar hier.
Die ga ik nu eerst maar eens opeten. 





Dat is nu inmiddels gebeurd. Van het koken van gisteren had ik een opname gemaakt, vanwege de enorme rookontwikkeling die rond de pan ontstond.




De opname is uiteraard te vinden op de status van WhatsApp. 
Zojuist dacht ik dat er een stukje hout lag op het dek. Toen ik het opraapte ging er een siddering door me heen, want het was  elastisch als een paling. Snel was mijn conclusie dat het een rivierkreeftje moest zijn, waarover we het enkele weken geleden met Jan en José  gehad hebben. Zowel zij als Piet beaamden dat het inderdaad een rivierkreeftje is die op het dek gesprongen is.




Hier heb ik m even op de broodplank gelegd, maat ik ga hem toch niet opeten.


Piet zond me nog deze illustratie van een poes die met een rivierkreeft aan het spelen is.



Intussen dwingen de muggen mij weer naar binnen. Een bezorgde lezeres raadt me aan een klamboe te installeren. Dat is natuurlijk een oplossing, maar het slapen in de tent die mugvrij is komt eigenlijk op hetzelfde neer. Daar is het bovendien lekker fris.

Vanmorgen bij het opstaan gaf de oostelijke horizon dit plaatje.


De ochtendstond heeft goud in de mond.



Spreuk van de dag. 


Klokken zijn tijdloos. 




P r e t t i g e   A v o n d. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten