Tot mijn positieve verbazing klonk de accordeon vanmorgen weer zoals het hoort in mijn oren. Er was markt in Oss en tegelijkertijd had ik vanmiddag om half vier een afspraak bij Specsavers. Ik moest me wel even vermannen om zo vroeg al te gaan, maar het muziek maken daar zou me misschien wel weer goed doen, ondanks de valse tonen die mijn oren de laatste tijd opvangen. Tot mijn grote verrassing echter klonk de muziek zoals ik het vroeger gewend was. Wel wonderlijk allemaal, en misschien ook maar alleen vandaag dat het goed ging, maar het gaf me in ieder geval weer hoop. Het spreekt vanzelf dat de uitvoering naar de mensen toe ook weer fantastisch was. Bovendien waren er verschillende bekenden aan mij voorbij gekomen, met wie het gezellig kletsen was. Ook zonder wat zeg je . Dit allemaal zonder apparaatjes in mijn oren.
Tja, en dan stond er vanmiddag de afspraak met Specsavers op het programma. De man was weer aller aardigst. Ik vertelde dat ik de geluiden te schel hoor en hij heeft daar wat verandering in aangebracht.
Over twee weken weer terug komen en dan moet het ongeveer goed zijn. Of niet en dan kan ik de hele zaak, alle bijbehorende spullen, weer inleveren.
Tussen het optreden op de markt en het bezoek aan Specsavers was ik naar het huis van Jan en José getogen.
Uitgelaten kwam ik daar aan gelopen, niet in de gaten hebbende dat José mij tot rust probeerde te manen. Wat was er namelijk aan de hand? Hond Catootje lag daar met een verbonden pootje. Ze was gisteren geopereerd.
Toen ik dat zag begreep ik natuurlijk wel dat het beest geen prikkels moest hebben om te gaan springen.
Vanmiddag op de pont was er weer een levendig gesprek met veerman Peter. Hij wees mij er bij het afrijden op dat de maan al present was aan het firmament. Even later thuis maakte ik er deze foto van.
De spreuk voor vandaag is een hele bekende, maar het gaat me vooral om de vormgeving ervan, zoals hij te zien was in het café waar ik koffie dronk.
Spreuk van de dag.
Wie goed doet goed ontmoet.
Op de status van WhatsApp staat nu een filmpje van gisteren, waar hondje Rio als vliegenvanger fungeerde.
Hier heeft hij er een op het oog.
Morgen vertrek ik waarschijnlijk in de richting van Berkel Rodenrijs. In het weekend ga ik daar op een ander hondje passen: Juny van Ageeth.
Een ander knuffeldier wacht op mij. Juny.
Misschien fiets ik de 110 kilometer niet in één ruk, daarom vertrek ik op tijd deze week.
Een fijne avond gewenst.
T o t M o r g e n .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten