Goedenavond, bonsoir.
Vandaag dinsdag ben ik naar de markt in Lamastre gegaan in de verwachting dat daar weer een artiest zou staan en ik van hem een filmpje zou kunnen maken voor de status van WhatsApp. Inderdaad, bij het fonteintje stond weer iemand met een versterkte gitaar. Dit keer een man die ik niet kende. Ik vond vooral zijn voorkomen eruit springen.
Mooie hoed heeft ie op.
Zijn koffer waar geld in moet staat een beetje verborgen achter de manden. Uit bescheidenheid? Maar er liggen ook folders over hem in en ik denk ook wel cd's.
Een mooie verschijning dus wel, maar de muziek zelf sprak me niet zo aan, was ook moeilijk te horen tussen het geroezemoes van de mensengeluiden eromheen. In ieder geval is iets van zijn optreden te zien en te horen op de status van WhatsApp.
Een andere reden om naar Lamastre te gaan was ook dat veel familieleden van mijn buren Hennie en Jannie deze week bij hen logeren en ik verwachtte ze vandaag op de markt, waar ik een liedje voor hen kon spelen. Ze bleken inderdaad naar de markt te zijn gegaan, maar ik trof alleen Henk, die mij op een terras mijn pauzekoffie zag drinken. De ontmoeting was kort en bondig, want hij moest achter de meute aan, maar ik was blij even met de echte Henk te kunnen praten. We hebben namelijk bijna dagelijks contact via het spelletje Wordfeud dat we tegen elkaar spelen, al zeker tien jaar lang. Bovendien is hij een trouwe bloglezer. Dus vanavond kan hij lezen dat wij elkaar getroffen hebben, mits het tenminste lukt met het internet bij hem.
Over mijn eigen muziek was ik niet ontevreden. Vooral op het laatst had ik de cadans te pakken en was het af en toe een dolle boel met dansende kindertjes om me heen.
Wim stond er ook weer. Aanstaande donderdag is er een grote jaarmarkt in Tournon. Hij krijgt dan assistentie van Wineke en mij. Hij kan het daar vanwege de drukte alleen niet aan.
Het terugklimmen naar huis ging vrij gemakkelijk vandaag.
Vanmorgen bij de bron heb ik drie naaktslakken aangetroffen.
Of een van de drie dezelfde is als die van gisteren, weet ik niet. Lezer Harold schrijft dat ik ze maar stipjes moet geven of een zendertje om ze te kunnen blijven volgen. Grapjas.
Met mooi weer zoals nu blijf ik in mijn bed liggen totdat de zon gearriveerd is op het erf.
Vijf over acht is dit mijn blik naar buiten.
Tien over acht is de zon gearriveerd. Het bed
uit en de zon in!
Ik had niet veel brood meer in huis, maar vond nog wel heel hard brood van een paar weken geleden. Of was het van vorig jaar? Zelfs in de thee gedompeld duurde het nog lang voordat ik het kon eten.
Spreuk van de dag
Oud brood kan hard zijn maar geen brood is harder.
Ik wens u voor morgen een smakelijk ontbijt.
En voor nu :
Fijne avond
B o n n e S o i r é e.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten