Goedenavond. Zojuist de vervelende ontdekking gedaan dat er toch weer dieven binnen geweest moeten zijn. Kijkend onder de bank waar ik potjes accordeongeld had staan, bleken die allemaal weg te zijn, op twee bakjes met 1- en 2-centen na. Al die tijd dat ik accordeon speel, al ruim dertig jaar, stal ik daar mijn muntjes, die ik nog niet uitgegeven heb.
Een jaar of zes geleden is het ook gebeurd dat dieven geld weggehaald hadden. Daar was ik erg door ontdaan vanwege het feit dat kwaadwillige mensen die mij kennen dat gedaan hebben en waarschijnlijk smakelijk hebben moeten lachen om mijn kinderlijk vertrouwen dat je alles zomaar kunt laten liggen. Ik was ook bang dat ze, nu ze eenmaal iets gevonden hadden, terug zouden komen. Dus had ik het idee dat mijn gedoetje een soort fancy fair was geworden. Sindsdien heb ik de deur op slot en was mijn trauma helemaal weggeëbd, want geen indringers meer.
Nu bij terugkomst na een jaar zag het er binnen net zo uit als toen ik er wegging. In de blog van 5 augustus jongstleden schreef ik nog:
Deel van de blog van 5 augustus, geschreven bij aankomst.
Maar het was dus niet waar, ontdekte ik zojuist toen ik onder de bank keek.
Hoe ga je nou met zo'n tegenvaller om? Meestal een nachtje slapen en dan kun je het wel weer relativeren. Alleen zal het wel weer een tijdje duren eer het onveilige gevoel weggeëbd is. En natuurlijk, dit is ook weer een waarschuwing dat ik wantrouwender moet zijn, zodat er niet ergere dingen kunnen gebeuren. De vraag blijft, hoe kunnen ze door een gesloten deur? Raam (verder) openschuiven?
Vandaag ben ik op bezoek geweest bij Ben en Marij, die vooraan in Lamastre wonen. We hadden lekker samen gegeten op hun boventerras.
Hier waren de borden nog leeg.
Er groeit een blauwe regen, die beneden zijn wortels heeft, helemaal door de reling van het terras heen naar boven.
Daar beneden wortelt de plant in moeder aarde.
Beneden op de begane grond kunnen de mensen plaats nemen als de zon te fel is op het boventerras.
Dat hebben we ook gedaan na het eten, want de zon verscheen weer na een bewolkte ochtend. Je ziet tien vlaggen hangen in verschillende kleuren. Het is een boeddhistische traditie om daar gebeden op te schrijven die door de wind in de ether verspreid worden.
Wat er allemaal op staat, ik kan het niet lezen. Die taal ben ik niet machtig. Maar ik geloof het wel, letterlijk en figuurlijk.
Ben ook weer eens vol bewondering bij die reusachtige boom gaan staan die op hun terrein zijn wortels heeft.
Een aantal jaren geleden is de hele bovenkant ervanaf gewaaid, maar de boom leeft verder. Op de status van WhatsApp heb ik hem van top tot teen opgenomen.
Vandaag lag ook het nieuwe cryptogrammenboekje in de brievenbus dat Piet opgestuurd heeft.
De postzegel bestaat uit een paar letters en een paar getalletjes.
Spreuk van de dag.
Wie als dief hier binnentreedt zal het kostbaarste niet vinden.
Nu vannacht toch maar weer voor het grootste deel slapend door proberen te brengen. Het trauma is nog vers, maar ja, je kunt in het leven nu eenmaal niet alleen maar mooie dingen meemaken. Af en toe krijg je ook iets te proeven van wat er allemaal voor verkeerde dingen gebeuren in deze wereld. Zolang ik behoed blijf voor ergere dingen........
D o r m e z B i e n.
Slaap lekker.
Och och och, dat men toch niet van andermans spullen kan afblijven! Wat naar voor je, Gert.
BeantwoordenVerwijderen