Goedenavond, bonsoir.
Blij dat de zon weer weg is achter de berg en ook gaat ie schuil achter wat wolken. De terugkeer van Lamastre naar huis was vandaag een zware bevalling. Tegen de snoeihete zon in naar boven klimmen stuitte continu op innerlijke weerstand. Maar het moest. Deze fiets heeft een groter voorblad gekregen en dat betekent harder duwen op de pedalen. Zaterdag fietste ik met weinjg problemen omhoog, maar vandaag had ik daar de kracht niet toe. Het zal ook wel schelen dat ik nu veel levensmiddelen in de fietstassen had en toen bijna alleen maar de accordeon. Feit is dat ik nu bijna het hele stuk van 6 kilometer gelopen heb. Maar dan nog moest ik om de zoveel tijd stoppen om het zweet uit mijn ogen te houden. En daar word je ook extra moe van. Onderhand was ik blij dat ik uiteindelijk thuis gehaald heb. Helemaal vanzelfsprekend vond ik het niet.
Daar kon ik de rest van de hittedag wat gemakkelijker uithouden, maar echt uitpuffen kan ik nu pas, nu de zon echt weg is
Het was gezellig in Lamastre, dat zeker. Veel mensen had ik een jaar lang niet meer gezien. Met sommigen heb ik gezellig op een terras aan tafel gezeten.
Job rechts, André links.
Deze lieve mensen trof ik in hun kraam op de markt. Ze zijn ook bevriend met Anneke die ik in juni in Bretagne opgezocht heb.
Marita in het blauw zat op een terras naar de muziek te luisteren, terwijl ik daar een filmpje van aan het maken was voor de status van WhatsApp vandaag.
Mijn overbuurvrouw in het oranje van de andere kant van de vallei zat er ook.
Er zat ook bij het fonteintje een gitarist met versterking te spelen.
Zelf heb ik ook gespeeld. Drie jonge kinderen van een Nederlands stel waren heel enthousiast toen ik wat van mijn Nederlands kinderrepertoire liet horen. In ieder geval heb ik mijn bijdrage aan de markt weer mogen leveren.
Daarna 2 keer 2 kilometer extra gefietst voor boodschappen en aansluitend dus de moeilijke klim naar boven, waar ik nu heerlijk van de koelte geniet. Morgen waarschijnlijk alleen in de middag weg naar Ben en Marij, die vooraan in Lamastre wonen. Terug naar huis is het dan maar 5 kilometer klimmen en zonder bagage, dus dat zal wel beter vlotten.
Spreuk van de dag.
Op de top van ons geweten
is het altijd erg zweten.
B o n n e S o i r é e
Prettige avond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten