Goedenavond, bonsoir.
Weer terug van de onderneming jaarmarkt Tournon. Wim had me een maand geleden al gevraagd of ik vandaag mee zou gaan naar de grote jaarmarkt van Tournon, die van oudsher om de verkoop van uien draait, maar waar nu van alles en nog wat te koop aangeboden wordt. Afgaande op vorige afleveringen wist Wim dat hij het alleen niet af kon, vanwege de grote drukte. Ik wilde wel meegaan maar zoveel verstand van al die ringen, edelstenen en kruiden heb ik niet. Ik was blij dat Wineke ook mee wilde gaan. Die heeft én betere oren en kan het beter uitleggen aan de mensen. Bovendien heb ik dan de vrijheid om wat accordeon te spelen her en der op de markt. En zo zijn wij samen vanmorgen rond 9 uur vertrokken uit Lamastre. Na enig zoeken vonden we Wim vrij snel.
Het bleek echter dat het helemaal niet zo storm liep bij Wim dan hij verwachtte. Desalniettemin heeft Wineke het gezellig gevonden en geen spijt gehad te zijn gegaan.
Mijn spelen ging wel aardig, hoewel die hele grote festiviteiten niet de gelegenheden zijn waar ik het meest floreer. Daarentegen heb ik wel even flink de beest uit kunnen hangen met dansen. Dat gebeurde vanmiddag nadat Wineke en ik pizza gegeten hadden in een pizzeria met heel vriendelijke mensen, waar het niet druk was en ook lekker veel schaduw. Ooit heb ik van Anneke een rammelaar gekregen die ik om mijn enkel kan doen om daarmee het ritme te accentueren als ik accordeon speel. Nog nooit heb ik dat voornemen uitgevoerd maar ik stelde Wineke voor om het nu eens te proberen. Ik dat ding om mijn enkel. Mijn accordeon had ik niet bij me, die stond bij Wim, maar er was muziek genoeg van de fanfare die ergens stond te spelen. Zonder dat ik er erg in had stond ik ineens te springen en te dansen, terwijl de mensen op de terrassen mee klapten op het ritme. Het werden carnavaleske toestanden.
Op de status van WhatsApp hang ik de gek uit.
Spreuk van de dag.
Om niet gek te w o r d e n kun je beter af en toe gek d o e n .
De fanfare was de hele dag ergens te vinden en te horen.
Hier stond ik vanmiddag een poosje muziek te maken.
Bij Wim stond vanmiddag een schattig meisje op een heel volwassen manier ringetjes en armbandjes te bekijken.
Een filmpje van haar komt morgen waarschijnlijk op de status van WhatsApp.
Morgen schenk ik mezelf weer eens een thuisdag. Vandaag viel de lichamelijke inspanning wel mee. Ik zag op tegen de klim omhoog vanaf Lamastre, maar zo laat op de dag was er geen zon meer die me nog meer deed zweten dan ik al deed. Het dragen van de zware koffer vanaf de auto tot het centrum van Tournon vereiste ook nogal wat doorzettingsvermogen.
Wineke had de auto hier op een originele plek neergezet. Toen ze hem ophaalde vanavond stonden er twee auto's naast, waarvan de chauffeurs dus Winekes idee opgevolgd hebben. Van hier tot de markt was het ongeveer twee kilometer lopen en sjouwen met die zware koffer.
Maar het is allemaal volbracht en we hebben een gezellige dag gehad samen. Zondag is er de jaarmarkt van Lalouvesc, een plaatsje op de hoogvlakte. Wim gaat ernaartoe en Wineke en ik misschien ook.
Doeoeoe Toedeloe.
Demain il fera jour.
(Morgen is er weer een dag)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten