Goedenavond, bonsoir.
Wat er nu aan de hand is, daar snap ik niks van. Mijn mooie bonte trui die ik mee had is weg. Ik kom er nu achter, want het is een beetje fris hierboven op 1030 meter boven de zeespiegel en ik wilde hem aandoen. Hoe kan dat nou, hoe kan dat nou, en wat nu? Het enige wat ik kan bedenken is dat ik hem heb laten liggen op de plek vanwaar ik vanmorgen vertrok, maar zo'n groot ding zie je toch niet over het hoofd? Wel vond ik al lange tijd dat ik zoveel plek in de fietstas had.
Wat nu? Morgen weer terug gaan naar die plek? Ruim 50 kilometer.
Ik had nog wel het plan bedacht om hier waar ik nu kampeer morgen te blijven. Het is vlak voor St- Agrève en daar is maandag de markt. Wim, de vriend die stenen en kruiden op de markten verkoopt gaat daar ook naar toe. Maar spelen zonder een mooie trui aan is al minder. Natuurlijk heb ik thuis veel truien liggen, dus helemaal een ramp is zo'n verlies natuurlijk niet. Nu dus maar een nachtje erover slapen.
De tocht is vandaag wel goed gegaan.
Je ziet, weinig verkeer en een mooie strook voor de fietsers vaak.
Er was een grappig moment toen ik even pauze nam om een pruim te eten. De fiets parkeerde ik aan de kant en iets naar beneden ging ik zitten.
Toen kwamen er opeens twee agenten uit hun auto gestapt en liepen naar mij toe. Ach, ze hadden gedacht dat er iets aan de hand was doordat ze mijn fiets daar zo zagen liggen. Lachend liep ik ze tegemoet, legde het uit en gaf ze hartelijk een hand en dankte ze nog voor hun bezorgdheid. Toen gingen ze weer en fietste ik ook verder.
Ik kreeg bekijks van een koe.
Een stier had meer belangstelling voor andere zaken.
De Ardèche weer betreden.
Hier in de buurt van St-Agrève loopt de scheidingslijn der wateren. De rivieren en beekjes links gaan naar de Middellandse Zee, de rechtse wateren gaan naar de Atlantische Oceaan.
Tot deze hoogte heb ik het vandaag al gebracht.
Maar morgen dan? Dat hele eind weer terugfietsen? Met een grote kans dat het voor niks is? Het is nu in ieder geval wel even erg balen. Maar, denk ik dan, er zijn ergere dingen. En vervelendere verliezen.
Spreuk van de dag.
Wat je weggeeft verlies je niet.
Op de status van WhatsApp hoor je de klokken luiden in het plaatsje Yssingeaux waar ik koffie dronk.
Yssingeaux.
Prettige avond
B o n n e S o i r é e.
Wat vervelend dat je je mooie trui hebt verloren. Het is mooi om te zien hoe je het relativeert. Maar vervelend vind ik het voor je. Iedereen weet hoeveel moeite je inbellen trui stopt. En als er een gat in komt, repareer je hey zorgvuldig. Hopelijk komt er iets moois voor in de plaats 🫶🏽
BeantwoordenVerwijderen*inbelken = in je trui stopt Liefs, Sarita
Verwijderen