Goedenavond, bonsoir.
Het was een enerverende dag vandaag. Het begon met een muzikaal bezoek aan het kleine zaterdagmarktje van Lamastre. Wineke zou ik er ook ontmoeten. Zij deed een wonderlijke ontdekking, namelijk dat er in een brocantewinkeltje in Lamastre precies zo'n bloesje te koop lag dan wat ik geleend had van haar zoon Bruno. Hij had het ooit gekocht toen hij in Thailand was. Toen ik vorige week mijn trui kwijt was, was zijn bloesje een heel goed alternatief bij mijn optredens. Even kleurrijk als mijn truien en niet zo warm om aan te hebben. En nu had Wineke er dus heel toevallig een gevonden voor mij.
Wineke met haar vondst, waar ze me heel blij mee maakte.
Echt weinig verschil tussen het ene en het andere.
Uitdrukking van de dag.
Kle(u)ren maken de man.
Na de markt hadden we koffie gedronken samen en toen was het ook weer dankzij Wineke dat ik even nader ging inspecteren hoe het er bij een bruiloft aan toe ging. Ik wilde eigenlijk naar huis, maar ging toch even in op haar idee om even naar het stadhuis te lopen. Het leverde een filmpje op voor de status van WhatsApp.
Eerst komt de auto met de bruid toeterend aan gereden, de bruid zie je wapperen met haar waaier.
Daarna wordt ze door in het blauw geklede dames begeleid bij het uitstappen uit de wagen.
Ze begeleiden haar ook naar het stadhuis.
Hier wordt ze verenigd met haar bruidegom, waarna ze samen naar binnen gaan.
De bruidegom zelf was eerder ook al met een loeiende sirene afgeleverd bij het gemeentehuis.
Daarna moest ik snel naar huis, want tegen vier uur werd ik door mijn buren, Hennie en Janny verwacht voor koffie en gebak ter ere van hun jarige kleindochter Benthe.
Benthe is vandaag twaalf geworden. Haar elfde en tiende verjaardag hadden we hier ook al gevierd.
Je ziet, er was daar ook van alles te eten, dus vanavond hoefde ik niet te koken. Op naar een rustige zondag.
B o n D i m a n c h e.
Prettige zondag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten