Goedenavond, bonsoir,
vanaf mijn eigen plekje Les Costilles. De laatste halte van mijn reis was vanmorgen de markt van St-Agrève, waar ik gespeeld heb. Daar was ik lang niet de enige muzikant. Er was onder andere deze lieftallige dame met wie ik even op de foto mocht.
We hadden elkaar al wel eens eerder getroffen, wist zij te vertellen, maar ik wist het niet meer.
Ze zong wereldliederen, las ik.
Ook was er François, en die kende ik wel. Hij ziet er echt als een troubadour uit en speelt fluit en tamboerijn. Hem zie ik wel eens vaker in St-Agrève, maar hij komt ook vaak in Bretagne.
Speciaal voor mij heeft ie een nummertje weggegeven. Het staat op de status van WhatsApp samen met het optreden van bovenstaande gitariste/zangeres.
Behalve deze twee muzikanten was er ook nog een man actief met een klankinstrument, maar daar ben ik niet stil bij gaan staan. Komt een andere keer nog wel, denk ik.
Verder was er op deze markt het weerzien met good old Wim.
Hij had het maar druk met zijn klandizie. Vrijdag neemt ie een rustige dag en dan komt hij waarschijnlijk naar mij. Want......Ik ben thuis dus, op Les Costilles.
Het is volbracht, de fietsreis van Alphen naar St-Basile. Ruim twee maanden heb ik er over gedaan. En dan te weten dat ik ooit de afstand aflegde in 6 dagen. Maar het was nu wel met een hele grote omweg en vooral: ik deed het rustig aan. Even had het er op geleken dat ik ook nog Griekenland en andere oostelijke landen aan zou doen. Dan zou ik hier na de winter pas arriveren. Dan was de woesternij die ik hier aantref nog wel groter geworden denk ik. Bramenstruiken en hoog gras maken het moeilijk om me een weg te banen naar bijvoorbeeld de bron.
Maar die heb ik toch weer teruggevonden ergens in het struikgewas en er komt aardig wat water uit. Dat is al een heel belangrijke vaststelling.
Ook was ik benieuwd hoe het met een dode den gesteld was. Deze was richting één van mijn caravans gevallen en gestut door een levende boom. Deze constatering had ik vorig jaar september gedaan toen ik even hier was. Toen had ik geen tijd om iemand te vinden die de boom weg zou halen. Nu elf maanden later was mijn vraag: Zal de den nog hangen in die levende boom of zal ie ondertussen die caravan vernield hebben? Nou, de den hangt nu helemaal tegen de caravan aan en steunt op een zijtak.
Dat het buiten een bende is, is geen ramp. Ik maak het wel weer begaanbaarder.
Binnen in de hoofdcaravan zijn er wat dingetjes gevallen, maar het belangrijkste is dat er geen inbrekers geweest zijn, zoals dat een aantal jaren geleden het geval was.
En Maria heeft hier ook netjes de wacht gehouden. Ze staat niet tussen de bloemen zoals vorige zomer, maar nu tussen het onkruid.
Je moet goed kijken om haar te vinden.
Gebed van de dag.
Wees gegroet o Sterre, wees gegroet van verre.
Aan de hemel blinkt een licht
In het bange vergezicht.
Wees gegroet
Wees gegroet Maria.
Als de golven stijgen
Hoger, hoger dreigen
Schijn dan veilig voor ons uit
Gun de zee geen droeve buit
Wees gegroet
Wees gegroet Maria
Als bij donkere luchten
Wij om u verzuchten
Laat de wolken heinde en ver
Voor U vluchten, morgenster
Wees gegroet
Wees gegroet Maria.
Een vredevolle avond
Is mijn wens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten