Op zondag alleen thuis geeft vaak gevoel van eenzaamheid.
In Frankrijk zijn op die dag ook de mooiste markten, dus dan is het een prima oplossing om juist rond de weekenden de toernees te doen.
Vandaag leek me de brocante van Lamastre een prima invulling.
Na een uur gespeeld te hebben in een straatje waar normaal niks te doen is kwam ik in het drukkere centrum Mary tegen.
We hadden elkaar jaren niet meer gezien en we besloten samen koffie te gaan drinken.
Nou ja, koffie........Hier zit Mary aan het bier, maar dat is een ronde later toen ook Wineke zich bij ons gezelschap voegde.
Mary vertelde dat ze nu vijftig jaar haar huis in Frankrijk heeft.
Zij was in die tijd met haar man één van de pioniers, Nederlandse avonturiers die in de Ardèche gingen wonen, geheel of gedeeltelijk.
De ouders van Wineke insgelijks.
Wineke maakte daardoor in haar jonge jaren al kennis met deze streek en ze was bevriend met de dochter van Mary.
En zo konden op bovenstaande foto de beide dames ook weer eens proosten op hun weerzien
Toen Wineke en ik later, rond twee uur, even over de rommelmarkt liepen hoorden we een "Gérard" roepen. En daar kwam de vrouw op me af die mij jaren geleden, ook op de brocante van Lamastre , een opdraaibare pick-up verkocht met bijbehorende langspeelplaten.
Helaas moest ik haar een paar jaar geleden vertellen dat die gestolen was.
Vandaag hadden ze( haar man was er ook bij) geen pick-ups in de aanbieding, maar wel haalde ze de herinnering op van die bewuste eerste ontmoeting.
Het liedje BELLA CIAO had ik gespeeld op de accordeon en we hadden gedold.
Hierop deed ik de voordracht van dat lied nog eens dunnetjes over, maar wel a capella. De accordeon liet ik maar in de fietstas zitten.
Het deed de mensen zichtbaar goed dat ze mij vandaag weer troffen want ze hadden mij vorig jaar en het jaar daarvoor niet meer gezien op de rommelmarkt.
Maar ik leef dus nog.
Ze vertelde dat ze ook nog steeds af en toe optreden met een draaiorgel.
Niet zo'n grote elektrische zoals in Nederland, maar eentje die je met de hand moet draaien.
Alleen zijn de opbrengsten veel minder geworden.
Daar mag ik als accordeonist weer niet over klagen.
Op de rommelmarkt vond ik een short die ik zoek, passend bij mijn trui en klompen, maar helaas blijkt deze te smal. Maar ik kan hem gebruiken om er lapjes uit te knippen om ermee kapotte shorts te repareren.
Wineke is gisteren in Valence wel geslaagd om nieuwe sandalen voor me te vinden bij Decathlon. Nu kan ik er weer een jaar tegen.
We hebben vanavond hier samen warm gegeten en ze is net weer weg naar haar eigen huis.
Morgen is de markt in St Agrève weer. Wim gaat erheen maar ik heb nu niet vastgelegd om met hem te gaan.
Het feit niet per se om half zes op te moeten geeft een ontspannenere avond.
Morgenochtend kan ik nog zien of ik met de fiets ga.
DEMAIN IL FERA JOUR
( morgen wordt het weer dag)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten