Na de markt van Saillans weer terug gegaan naar de kampeerplek van gisteren, die voorzien was van electriciteit.
Waarschijnlijk fiets ik morgen toch richting zuiden voor voortzetting van de toernee.
Dus de hoofdreden was om voor het vertrek alles zoveel mogelijk vol te laden.
Stond rond zes uur net op het punt om vuur te maken voor weer een bloemkoolmaaltijd, kwam daar een auto met daarachter een grote caravan het terrein op gereden.
Mezelf voorgesteld als fietser op vakantie en dat ik deze nacht wilde kamperen hier.
Het mocht eigenlijk niet, want het was privé.
Hij en zijn vrouw waren niet de eigenaars maar huurden het, kennelijk om hun caravan hier te kunnen stallen. Zelf wonen ze in de buurt van Crest.
Maar het was verder wel goed hoor voor één nacht.
Ze waren héél aardig.
Vrouwlief kwam me het dessert voor vanavond aanbieden, wat ik toevallig niet gekocht had en mijnheer kwam met een grote jerrycan drinkwater aangezet en ook dat kwam uit want de hoeveelheid meegebracht water was minimaal.
En toen ze gingen zei hij ook nog dat ik gerust nog stroom af mocht tappen. Dat ga ik vannacht als ik slaap dus nog wel doen.
Met andere woorden: Van je buren moet je het hebben.
In Saillans bleek de markt vanmorgen veel groter te zijn dan ik gewend was. Behalve op het plein was het ook overal in de straatjes.
Een marktman die ook in Lamastre verkoopt en wie ik mijn verbazing erover uitte zei me dat het toch al jaren zo is in de zomer.
Enfin, misschien kwam ik voorheen daar dus nooit in juli of augustus.
In één van die gezellige straatjes waar nu markt was nam ik daar altijd plaats tegen het einde van de markt, want iedereen liep daar, het was een aanlooproute.
Meestal werd het dan juist bingo.
Nu was het moeilijker om de koffer halfvol te krijgen want er waren heel veel muziekmakers, wel vijf in totaal als ik goed geteld heb.
De mooie harpspeelster voor wie ik gisteren te laat was om haar op de foto te nemen was nu ook weer van de partij.
Mijn eerste speelplaats was naast een tekenaar.
Het grappige was dat toen ik op een afstand hem stond te fotograferen bezoekers bij mijn kraam stonden, waarvan hier de afbeelding:
Een zeer bijzonder moment was dat mensen uit Harlingen precies langskwamen toen ik een liedje uit Harlingen speelde:"Het singeltje"
Vrijwel nooit speel ik dat maar het melodietje kwam langs in mijn hoofd.
Ooit heel lang geleden, al voor de accordeon mij had uitgevonden, had Harmen uit Wamel het mij geleerd.
Het spelen ervan was de gelegenheid om me af te vragen hoe het met hem gaat, daar we elkaar weinig zien en ook geen telecontact hebben.
En toch zijn we zielsverwanten.
Een grote verrassing dat zo'n onbekend liedje hier in Frankrijk opgemerkt wordt en zelfs meegezongen......
Vanaf Saillans terug naar dit plekje was ik nog verkeerd gereden.
Er zijn twee wegen parallel aan de rivier de Drôme en abusievelijk nam ik de verkeerde.
Maar het leverde wel weer enkele foto's van de omgeving. Dit is de rivier de Drôme.
Vanaf de markt zag je die ook mooi.
Naast de rivier, waar driftig gekanood werd nog even gepicknickt.
Nu bijna acht uur.
Vanavond luisteren en een beetje kijken naar het voetballen en morgen wordt het dan waarschijnlijk een fietsdag.
Maar ik kan me nog bedenken.
Mijn weerbericht geeft veel neerslag aan voor de komende week.
We zullen zien . ON VERRA.
À DEMAIN, tot morgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten