Het leek wel even carnaval op de markt van Chambon.
Een moeder en zoon, lichtelijk gehandicapt, spraken me aan terwijl ik na twee speelperiodes even naar Wim was gegaan.
Een serieus gesprek over een overleden echtgenoot en vader ging samen met een ludieke carnavalsachtige stemming met die jongen.
Hoewel mijn accordeon in de koffer was maakten mijn klompen en onze stemmen de muziek.
Lekker uitgelaten, heerlijk, van alle kanten ,en ons spontane toneel werd gewaardeerd door marktbezoekers om ons heen, zoals iemand dat nadien ook uitdrukte.
Ondanks het weer weinige slapen van afgelopen nacht, gevolgd door het vroege opstaan van half zes, kwam ik de vermoeidheid weer te boven door op de markt te kunnen lallen met de accordeon. Het was ook weer afreageren tegen de spanning van deze tijd vanwege de dwangmaatregelen van de Franse regering.
Er zijn wel veel protesten gelukkig, en wie weet gaat dat wat helpen.
Vandaag mocht ik nog wel koffie drinken in de pauze op een terras en die werd betaald door twee marktbezoeksters.
Op weg ernaartoe vanmorgen wees Wim me op de moerasspirea die in natte delen van het Centraal Massief weelderig bloeide.
Het lichte spul is moerasspirea.
En even later toen we op de markt zijn kruiden aan het uitpakken waren kwam daar tevoorschijn........
Reine des prés, oftewel moerasspirea.
Nu inmiddels is het zeven uur in de avond.
Het warme eten was een portie ratatouille van gisteren.
Nu mag ik verder gaan met rusten en kan ik vannacht weer genoeg slapen.
Morgen misschien naar de brocante van Lamastre, maar misschien ook niet.
ON VERRA , we zullen zien.
BONNE NUIT.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten