Over muziek valt niet te twisten.

 In Vernoux op het pleintje stond weer de groep muzikanten met hun installatie, zoals ook de voorlaatste keer dat ik de markt bezocht.

Net zoals toen kon ik er weinig harmonieuze klanken uithalen.

En net zoals toen waren er ook mensen die er wél van genoten.

Over muziek valt niet te twisten, is mijn conclusie. Een vriendin,die ik het liet horen had er ook wel oren naar.

Misschien moet je  leren ervan te houden. Daarom ging ik op het laatst even vlak achter de musici staan. Maar of ik deze jazzy muziek op de accordeon kan krijgen dat betwijfel ik.

Dat is natuurlijk de beste manier om er iets van te begrijpen.

Mijn eigen klanken werden vandaag ook weer goed gewaardeerd, hoewel ik zelf er niet helemaal in zat.

Kwam waarschijnlijk ook omdat ik niet goed uitgeslapen was. Er hing een zekere moeheid om me heen, wat op de fiets ernaartoe vanmorgen al tot uiting kwam.

Maar de goede energie die in Vernoux hangt verdreef die toch wel grotendeels.

Ben blij hier naartoe te zijn gegaan, want twee van de vele mensen die ik mocht begroeten waren de dames aan de overkant van mijn vallei die mij uitgenodigd hadden op een buurtfeest.

Dit bleek namelijk niet aanstaande zaterdag te zijn maar de week daarop.

Mijn optredensplanning van komend weekend was daar al op gebaseerd. Goed om te weten dat het anders is.

Dus nu kijken hoe ik het dan kan doen.

Er wordt trouwens ook regen verwacht, en dan is ook alles anders.

Op de terugweg even halt gemaakt op de Col de Montreynaud. Vandaaruit kun je neerkijken op Les Costilles.

De berg waar de wolken wat schaduwen op werpen, daar is het te doen.

Meer in detail is het hier:

Bij het witte puntje in het midden van de foto.

Het is een mooie plek.

Zes uur alweer. Straks de sperziebonen klaarmaken, gekregen van een marktman die tegenover me stond.

Een smakelijk eten gewenst.