Vandaag is Wineke gekomen en we hebben samen mijn specialiteit het ratatouillegerecht genuttigd.
Aanleiding om dit te weer eens te maken waren de drie courgettes die gisteren in Vernoux in de koffer werden gelegd door een lieflijke groenteverkoopster een paar kramen van mij vandaan.
Ratatouille is het enige gerecht waar deze groente voor mij goed tot zijn recht komt.
Bijtijds gegeten vanmiddag om vanavond bijtijds naar bed te kunnen, want er staat morgen weer een nieuw avontuur met Wim op het programma, zodat ik kwart over zes in Lamastre moet zijn.
Is al iets doenlijker dan afgelopen zondag toen het zes uur bij hem was en dat is nog een half uur langer fietsen.
In het hier en nu leven valt mij niet altijd mee.
Maar als je het niet doet ben je nergens, zoals deze engelse tekst duidelijk maakt:
Met Wineke erover gehad dat we allebei wel weer eens naar Lourdes zouden willen.
Maar het lijkt me dat je daar nu niet zomaar ongestraft toegelaten wordt.
We besloten om hier maar een mariagrot te maken, maar met al die stenen hier staat ze zo ook al mooi, vonden we.
Maria op het randje, zoals het voor ons hier ook op het randje is.
Het is en blijft spannend.
Een goede avond gewenst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten