Vers moi, vers toi, Vernoux la joie.

 De markt van Vernoux is weer geweest vanmorgen en ja, veel positieve aandacht zoals meestal daar.

De spreuk die ik daar altijd laat zien daarvan zei een bewoner van het dorp dat hij dat zo mooi vindt.

Er staat:" Vers moi, vers toi, Vernoux la joie"

Het betekent zoveel als: Vreugde voor mij, vreugde voor jou, vreugde in Vernoux.

Maar fonetisch is Vernoux ook te verstaan als VERS NOUS( VOOR ONS), en je verwacht dat na vreugde voor jou en voor mij  vreugde VOOR ONS komt.

Het was dus inderdaad weer een vreugdevol optreden in Vernoux.

Mijn nieuwe hoed uitgeprobeerd. Een hele leuke vrouw, die hoeden verkoopt en die ik al heel lang ken om advies gevraagd en zei vond hem erg mooi. " Hier ga je wel geld mee verdienen"

 zei ze.

Meestal heeft ze kommentaar op mijn baard dat die te wild is, maar tot nu toe dit jaar heb ik daar nog niks van gehoord.

Ze is altijd mijn naam kwijt en noemt me dan Robert of zo.

En ik dacht vandaag ook weer dat het Claire was, maar het is Claude.

Op de foto zie je haar ergens tussen haar hoedjes.

Wim was ook present met zijn stand en na afloop hebben we samen koffie gedronken ( Nu mag ik nog)

Hem stond de hoed ook wel goed.

Bij hem zou de spreuk die bij mij staat ook wel passen:"Om te zorgen dat je niet gek WORDT kun je beter af en toe gek DOEN."

Zaterdag gaan we weer samen naar een markt op het Centraal Massief, als het weer redelijk is.

Dus morgen  een rustige dag voordat ik zaterdag weer vroeg uit de veren moet.

Op weg van en naar Vernoux kom ik langs het gedoetje van een neef van mijn buurman.

Je ziet daar konijnen, kippen en veel bloemen.

Als ik fotografeer gaan de konijnen er als hazen vandoor, maar in de verte zie je die langoren nog wel.

De bloemen zijn geduldiger.

Op de terugweg ook bij Yvon en Olivier geweest.

Ze vertelden dat de burgemeester hoogstpersoonlijk bij hen en bij andere buren is geweest met een aanmeldingsformulier voor de vaccinatie.

Olivier had het toch wel gedaan, want als buschauffeur raakt hij anders zijn baan kwijt.

Maar Yvon is nu ook over de streep en Dédé, mijn andere buurman eveneens.

Zelf ben ik ook nogal bang geworden door de nieuwe maatregelen van de Franse regering om koste wat kost zoveel mogelijk mensen zover te krijgen.

Voel me daarom nogal gespannen.

Maar ik blijf maar vragen aan boven hoe ik moet doen.

Net als bij een fietsreis komt er altijd wel een moment dat ik het weet hoe te gaan bij een kruispunt van wegen: links of rechts of rechtdoor.....

GOEDE AVOND  gewenst