vrijdag 28 januari 2022

Maan en Venus gluren door het raam. Weer om naar een markt te gaan.

Vanmorgen bij het krieken van de dag, of eigenlijk net daarvoor, zag ik vanuit mijn bed de planeten maan en Venus fel aan de hemel staan.


Het betekende dat het waarschijnlijk wel droog zou zijn vandaag, en dus......naar een markt.
De overweging was of het de ochtendmarkt van Geldermalsen zou worden of één van de twee middagmarkten, Kerkdriel of Druten.
In het eerste geval zou ik na opstaan in de kou moeten ontbijten en dan snel wegfietsen. Geldermalsen was eigenlijk wel aan de beurt. Maar er was ook het risico dat een andere accordeonist daar net als de vorige keer weer present zou zijn. Het risico om naast die koude start ook nog een half blauwtje te lopen trok de keuze voor één van de middagmarkten over de streep.
Dus de kachel ging aan en de dag kon rustig beginnen. Bovendien kon ik nu 's-morgens nog iets aan het afromen van die grote houtstapel doen.
Een kruiwagen vol heb ik kunnen veroveren.

Rond half één begon moeizaam tegen de wind in de tocht naar.......Kerkdriel. Ietsjes eerder viel in mij de beslissing ten gunste van deze iets moeilijker bereikbare plaats dan Druten dat een volgende vrijdag weer kan.
Iets na tweeën was ik er.
Onderweg , maar net na het " centrum" van Alphen viel mijn oog op een vrolijke uitnodigend aandoende boel.





Leuk dat er zulke ongetwijfeld gezellige mensen in de buurt wonen.

Ook de Waal, waarin het water weer veel lager stond dan drie weken geleden was  indrukwekkend.



Het spelen in Kerkdriel werd weer goed gewaardeerd.
Wel vond ik het een beetje flauw van mezelf dat ik weer niet ook even op de markt zelf ben gaan staan, wat iets meer moed vereist, maar waarschijnlijk ook goodwill oplevert.
In het steegje tussen winkelcentrum en markt speel ik het meest ontspannen en kan daar helemaal mijn eigen sfeertje maken.
Ook gaf ik om half vijf al iets te vroeg de pijp aan Maarten, me overgegeven hebbende aan de wat kille wind die op me stond.
Maar dit was ook met het oog op morgen, zaterdag, waar ik naar een verre plaats wil.
Ede, Veenendaal, Wageningen. Een van die drie of misschien het dichtbijere Wijchen.
In ieder geval is nu half negen de dagtaak van vandaag achter de rug. Het eten, de spinazie, staat klaar om gegeten te worden.

De groeten van dit koolmeesje moest ik overbrengen.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten