De ratatouille van vorige week zondag werd door mijn maag goed verwerkt vannacht.
De misselijkheid is niet teruggekomen, eerder verder weg gegaan.
Het blijft nog wel uitkijken met eten.
Vanavond keken me die stukken kip zo lekker aan dat ik ze naast de groente ook op het kachelvuur heb geplaatst.
Even later lag één ervan op het bord samen met de snijbonen en de aardappelen.
Zal ik de tweede ook nog even nemen?
Ja, hij zit erin.
Ik ben trouwens niet de enige die de verschijnselen van misselijkheid had of heeft. Vandaag heb ik het weer van iemand gehoord. En ook twee honden hadden het.
Het was een rustige zondag zonder bezoek, want de overkant van de Maas is nog steeds afgesloten als je niet veertig kilometer om wilt fietsen.
Radio Maria zorgde voor een stemmige sfeer bij het handwerken.
Zondag is een dag van bezinning. Maar ook kijk ik nu 's-avonds enkele afleveringen van " Kijken in de ziel", een serie geleid door Coen Verbraak.
Deze werd in 2018 uitgezonden op de televisie.
Elke keer een half uur dat kan net met mijn totaal 16GB die ik per maand mag verbruiken.
Deze vissers zullen ook wel met bezinning bezig geweest zijn vandaag.
En langzaamaan groeit mijn houtstapel van al het aangespoelde hout.
Oei oei.......een poepje dat er niet als een kanonskogel uit kwam.......Het blijft uitkijken.
Laten we ook maar vooral blijven lachen. Hier een ingezonden stukje.
Mijn huis in de avondstemming wenst u ook een sfeervol verloop van deze late uurtjes.
Auf wiedersehen, tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten