Bij het vallen van de avond zette ik de laatste penseelstreken op de drie vlindertjes die ik voor Bert gemaakt heb vandaag.
Hij heeft in Zutphen een volkstuin en iemand heeft daar een insectenhotel opgezet.
Toen ik met hem daar was in december zei hij dat daar wel een paar vlindertjes van mij op zouden passen.
Toen zat het schilderen echter niet in mijn activiteitenpakket.
Wetende dat Bert vandaag zou komen dacht ik ineens weer aan die vraag van hem en sinds een paar dagen zijn de verfpotten weer geopend. Dus......naast het afmaken van die twee spreukenbordjes van gisteren meteen ook maar drie vlindertjes uitgezaagd, geschuurd, gegrondverfd en tenslotte in het bijna duister, net op tijd dus, tot een voor mezelf bevredigend einde gebracht.
Het productieproces in beeld:
Je ziet, er liggen ook weer twee nieuwe spreukenbordjes bij.
Op eentje daarvan komt dan toepasselijk:"Wat voor de rups het einde is is voor ons een vlinder."
De bordjes van gisteren zien er na de finishing touch zo uit:
Buiten slingert nog de vergane tekst van één ervan rond.
De gesponnen en gewassen wol kreeg vandaag nog een wasbeurt in lauw zout water, gevolgd door spoelen en daarna konden de strengen lekker uitdruppen.
Nu hangen ze binnen en zijn al bijna droog.
En nu, tien over zes, moet ik snel beginnen met koken.
Bert en ook André verwacht ik om zeven uur.
Al met al een dag met een vol programma.
Eet smakelijk voor de late eters.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten