Het had een ernstig ongeval geweest kunnen zijn als je zo het plaatje ziet.
Andries belde hier gelukkig niet naar het ziekenhuis...........
............maar naar een bevriende fietsenmaker.
Of deze een nieuw wiel te koop had.
Wat was er gebeurd?
Ik was op weg naar waarschijnlijk Wageningen om daar te gaan spelen toen in de buurt van Ochten mijn trapper door bleef draaien zonder nog het wiel in beweging te brengen.
Een dol geworden freewheel, was mijn conclusie en niet te repareren zonder nieuwe onderdelen te kopen.
Dat ding met die verschillende tandwielen is de freewheel die zijn werk niet meer deed.
Wat nu? Naar huis terug lopen?
Toen dacht ik aan de altijd behulpzame Andries, die bovendien een kwartier geleden geappt had om te vragen in welke stad ik vandaag de mensen ging verblijden.
Hij woont niet ver van de plek waar ik stond.
De Mac Donald bij Ochten.
En inderdaad, hij reageerde meteen dat hij me kwam helpen.
In het restaurant kon ik ondertussen een kopje koffie drinken, maar de beker was nog half vol toen Andries reeds voor de deur stond en al bijna in zijn eentje de fiets in de bezemwagen had getild.
Mijn plan volgend zijn we in de buurt een fietsenmaker gaan zoeken.
De freewheel die erop zat was een oud model dat niet door mijn sleutel van het wiel te krijgen was.
Zou het de fietsenmaker wel lukken dan past een nieuw model niet op het wiel.
Vaker kom ik in deze situatie na aankoop van een tweedehands fiets en dan is het het beste om vrij snel wiel, freewheel en ketting te vervangen zodat ik mijn fiets wat dit betreft onder controle heb als freewhee/wiel/ ketting versleten zijn.
Dat is bij mij meestal na een jaar.
In Kesteren vonden we een fietsenmaker die ketting plus freewheel had, maar geen wiel.
Die hebben de meeste fietsenzaken niet meer op voorraad.
Dit beaamde de fietsentechnicus van Rhenen waar we hierna het gingen proberen.
Plots bedacht ik dat ik in de boot een wiel had liggen, drie jaar geleden in Italië gekocht op het einde van mijn grote reis, en met de rest van mijn bagage over de Alpen heen en via Frankrijk en Duitsland naar Alphen had vervoerd.
Het gangbare achterwiel dreigde het elk ogenblik te begeven, zo dacht ik, en ik wilde niet ergens boven op de St Bernard waar geen fietsenmakers zijn blijven steken.
Maar het oude achterwiel was sterker dan ik dacht en maakt nog steeds onderdeel uit van de fiets die in Frankrijk op mijn plekje is blijven staan toen ik in September met de auto van Harry naar Alphen werd vervoerd.
En zo bracht Andries me vanmiddag naar het Italiaanse wiel dat hier al die tijd al geduldig op gebruik ligt te wachten.
Maar ook staat hier een volgende tweedehandse fiets, een maand geleden van Frans overgenomen.
Dus ik kan in ieder geval weg zolang ik nog geen zin heb om aan het sleutelen te gaan, want dat laatste is niet mijn sterkste kant. Andries ontdekte namelijk ook nog dat mijn bagagedrager onrepareerbaar kapot was.
De dag had dus een onverwachte wending want toen Andries weg was werd het eerst koffie drinken bij André en daarna kon ik mijn schapenwol weer bij de hand nemen.
Het waait flink en daar had ik anders tegen in gemoeten om na Wageningen weer thuis te komen.
De boot wiebelt zelfs een beetje en even is er twijfel of ik last heb van draaiduizeligheid of dat de wereld echt om me heen draait.
Voordat het ongemak zich aandiende kwam ik over de weer imposante Waal met op zijn oevers een kunstzinnig aandoende afvalhoop.
Het volgende huisje had ook wel iets artistieks in zijn aankleding vond ik.
Mijn correspondente uit Wesepe( bij Deventer) zag zojuist deze mooie zonsondergang.
En morgen ge(zon)d weer op, is mijn wens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten