Kaarsen uit Tiel, Het stalletje is weer verlicht.
In de loop van de vorige nacht begon toch het misselijkheidsgevoel weer, gepaard met een spinazienasmaak in mijn mond. Op het eind was het weer drie of vier of vijf keer naar de wc gaan.
Mijn plan om ergens te gaan spelen, waarbij ik vooral aan Veenendaal dacht, ebde langzaam weg. In ieder geval was het om te beginnen een behaaglijker idee om de kachel aan te maken, daar thee op te zetten en in de warmte te ontbijten dan snel in de nog koude ruimte wat brood proberen te eten.
De radio was aan en toevallig hoorde ik op het nieuws van tien uur dat de winkels weer open zouden gaan, iets waar ik totaal geen rekening mee gehouden had.
Maar dat betekende dat het dichtbije Tiel nu ook wel gezellig genoeg zou zijn om te spelen.
Dus misschien toch maar deze kleinere onderneming aangaan was mijn gedachte.
Ja, nee, ja, nee,ja,ja tenslotte.
Met het risico of het allemaal zou gaan met het meermalen naar het toilet moeten.
De cafés zijn weliswaar dicht, maar de nu open HEMA heeft dacht ik ook in Tiel wel een wc.
En bovendien........ hé..........kaarsen ja, die kan ik nu ook zomaar weer kopen daar.
Dus de fiets op, de mist in, misselijk en al, vergeten wcpapier mee te nemen voor onderweg eventueel.
Ik kreeg uiteindelijk het voordeel van de twijfel, hoewel een paar keer drentelend bij de wc van de HEMA of ik niet erheen zou gaan.
Het bleek de hele middag niet nodig.
In de tweede helft van de middag zakte de misselijkheid ook weer weg.
Wel had ik moeite om met de muziek de letterlijk en figuurlijk kille sfeer te verwarmen, mijn handen waren ook vaak te fris.
Toen na een uur ook nog een draaiorgelman voorbij kwam was mijn inspiratie om lang te blijven al snel over.
Toen vrij snel mijn andere belangrijke missie volbracht.
Ook friet met mayonaise gegeten gevolgd door koffie drinken staande, voor een café waar meerdere mensen bij de buitenverwarming stonden. Zelfs nog een krant erbij ter inzage. Gezellig ongezellig.
Daarna toch nog tot vier uur doorgespeeld.
Vergeleken met gisteren was het vandaag maar een lichte muntenregen die naar beneden viel.
Maar ach ja, het kan niet altijd kermis zijn.
Op weg naar de Lidl deze auto maar eens op de foto gezet. Sinds heel lang staat hij al op deze zelfde plek.
Mijn fiets die achter de auto tegen de muur stond zou daar ongetwijfeld niet zo lang met rust gelaten worden.
In Tiel waren vrijwilligers ook nog steeds bezig in de zogenaamde vlindertuin.
De pont bracht me even later weer trouw naar de overkant. Niet meer door de mist zoals vanmorgen.
Bij thuiskomst het eten opgewarmd van afgelopen zondag dat al die tijd koel buiten heeft gestaan.Maar of het in deze situatie verstandig was?
We zullen het merken aan de nacht die nu op handen is.
Een verlichte avond gewenst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten