Om een fiets te repareren heb ik veel moed nodig.
Onderweg moet het per se als de fiets niet meer verder wil, maar hier heb ik de luxe dat een andere fiets klaar staat om bereden te worden en ik het beste moment uit kan kiezen om aan de kapotte te sleutelen. En zelfs kan ik de fiets de fiets laten.
Behalve de bewegende onderdelen moet er bovendien ook nog de bagagedrager van achter vervangen worden en voor moet er nog eentje op gemonteerd worden, wil ik met deze op europareis gaan.
In ieder geval ben ik begonnen van een oude buiten staande fiets het bagagerek te demonteren.
Twee van de vier bevestigingen zijn los, de andere nog te vastgeroest.
Maar de handelingen om een nieuwe ketting, freewheel en wiel op de gangbare fiets te leggen
zijn vandaag niet verricht.
Daar staat ie nog, onbewerkt ,in het buitenatelier.
Dit soort werkzaamheden brengen me namelijk bijna altijd van mijn a propos. Er gaat vaak van alles mis en soms sta ik gewoon naast de fiets te huilen als er allerhande complicaties optreden die het probleem eerder groter maken dan oplossen.Vandaag was ik eigenlijk toch wel evenwichtig genoeg om het te doen,leek me.
Maar werken aan mijn schapentrui brengt en houdt rust in de gemoederen.
Een trui van alleen maar zelfgesponnen wol is de bedoeling, maar hier is al de vraag:Zal ik dat gele erin verwerken?
Dat was witte wol die ik ooit met fluitenkruid geverfd heb. Daarmee wordt de trui dan iets minder direct van het schaap.
Maar ach, kleuren " schreeuwen" me vaak toe dat ik ze moet gebruiken.
Precies in het midden zie je trouwens ook al een stipje wit.
Welke figuur het wordt weet ik nog niet.
Vanmorgen heb ik ook mijn breinaaldenvoorraad eens bekeken.
Ook omdat iets dikkere naalden nodig waren voor een soepel vervolg van het werkje.
Wat zagen betreft: van André heb ik laatst een grote hoeveelheid schrootjeshout gekregen. Ligt nu allemaal binnen in de " badkamer".
Hiervan maak ik aanmaakhoutjes.
En een stapel is begonnen van wat nu nog vers hout is.
het door de Maas aangespoelde hout waren er
hele stammen die aangevreten zijn door bevers.
Zojuist belde Harold dat de afspraak dat ik naar hem en zijn vrouw Marthy zou gaan verschoven wordt naar dinsdag.
Ze waren bang dat ik het te moeilijk zou krijgen morgen met de verwachte storm.
Van belang is voor mij ook hoe de ponten varen/ niet varen.
Maar als dit bericht klopt kan ik 's avonds voor acht uur de pont van Lith nog nemen en hoef ik niet terug via de brug in Den Bosch.
Zo jongens, dat was het weer voor vandaag. Lekker slapen straks en morgen de storm in de gaten houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten