Het zag groen en geel voor mijn ogen vandaag.

 Vandaag was het fietsen met een handicap.

Vannacht weinig geslapen en een beetje verkouden.

Het zag groen en geel voor mijn ogen, ook letterlijk.

Het was moeilijk om een stap te zetten en de pedalen te draaien.

Toch was dit geen plek om een dag te blijven. Vanwege de hoogte vrij koel en in zo'n bos weinig zon.

Bovendien ver van de bewoonde wereld af, waar boodschappen gedaan moesten worden. Aardappelen, groente, kaas, boter waren schaars geworden en ook geen drinkwater.

Het is dan een kwestie van dapper zijn en even doorbijten.

Voordeel was dat ik gisteren op het hoogtepunt was gestopt en aanvankelijk niet zo veel hoefde te klimmen.

Het eerste dorpje kwam al vrij snel en daar heb ik bij een Italiaans ijscafé een uur lang op het terras koffie gedronken en met de WiFi het Nederlandse voetbal van gisteren bekeken.

Daarna moest ik me weer extra zetten om eerst een flinke beklimming af te maken alvorens heerlijk neer te hebben mogen duiken in de siëstarust.

Het is altijd een beetje aftasten wat je lichaam kan en hoe je de energie moet verdelen, zeker als die energie minder is. Maar dit is goed gedaan, een paar flinke gezonde Duitse boterhammen en een liter melk deden de rest.

Wat niet wegnam dat na mijn slaapje de benen zeer zwaar wogen en ik los moest breken uit deze ruststand.

De nieuwe apparatuur om met de zon mijn telefoon en de powerpacks op te laden werkt niet naar behoren en dat baart me zorgen.

Maar ach, zeg ik maar, het vuurtje deed vanavond en vanmorgen wel weer prima zijn werk.

En dat is ook belangrijk.

 Je ziet, ik ben nu langs een riviertje neergestreken.

De pan zat weer helemaal vol met aardappelen, snijbonen en eieren en het is weer allemaal op, dus zo ziek ben ik niet.

Twee van deze grote borden was mijn diner. 

Als je goed kijkt ligt er achter het bord een ui.

Die eet ik morgen rauw op het brood en dan is de verkoudheid meestal snel over.

Wat me hier in Duitsland opvalt is dat ze overal sierbomen hebben staan.

Ondertussen is mijn reis nu tot zover gevorderd.

Op de volgende foto zie je dat de hoogte nu tweehonderd meter minder is dan gisteren.

Aan het beekje is de sfeer weer lieflijker dan boven in het woud, maar wel zijn hier kleine mugjes actief.

Een gezellige avond met een kabbelend beekje is mijn wens.