Tingelingeling, de telefoon ging in mijn fietstas. Dat gebeurt wel eens vaker, maar meestal ben ik daar niet zo happig op.
Ik besloot wel toen het pauzetijd was om even te kijken wie het was.
Het ingesproken bericht schokte me. De vriendin van een goede vriend van mij blijkt kanker te hebben in een vergevorderd stadium.
Grote verrassing, die persoon was wel de laatste waarvan ik zoiets verwachtte.
Het gegeven bepaalde wel mijn gedachten en gevoelens voor de rest van de dag. Het fietsen in een mooie natuur gaf gelegenheid om die persoon voor me te hebben en goede gedachten naar haar en haar vriend uit te zenden.
Ja, het is zo, eens moeten we er allemaal aan geloven, maar niemand weet wanneer.
Ze is een spiritueel ingesteld persoon en ik heb er vertrouwen in dat ze deze finalemomenten van haar leven ook positief zal ervaren.
Mijn eigen vraag is wat ik zelf met deze situatie aan moet.
In ieder geval gaat mijn fiets voorlopig nog steeds richting de Alpen en zojuist heb ik de Zwitserse grens bereikt.
Of eigenlijk heb ik Frankrijk achter me gelaten.
Wat nog over is van het douanehuisje.
Verder was het vandaag voor Frankrijk moederdag, maar voor mij de dag van de vogels.
Het begon vanmorgen al toen ik vanuit mijn tent het water in keek terwijl juist een zwanenpaar met kinderen voorbij zwom.
Even later op de fiets langs het kanaal tussen Rijn en Rhône kwamen er verschillende reigers in beeld, waarvan dit er eentje was.
Ook trof ik deze luierende eendjes.
Maar de drukte van de vogels in Breugel overtrof vandaag alles.
Het was vandaag weer vooral een losliggend fietspad waar mijn route over ging, waarschijnlijk het traject van een vroegere trein.
Een opmerkelijke fiets met leuke mensen zag ik en ik was er op tijd bij om ze op de foto te zetten.
Iets eerder trof ik in een bos bij toeval een kampeerder die net aan het inpakken was( elf uur nog).
Ik was een paadje in gereden om te stoppen en uit mijn tent de daar per ongeluk ingepakte zonnebril te halen.
Het was een grappig gezicht die man daar bezig te zien en ben een praatje met hem gaan maken. Hij kwam uit Straatsburg en wilde naar de Pyreneeën, Lourdes en omstreken. Maar niet om te bidden, zo ik begrepen heb.
Jammer genoeg was ik niet vermetel genoeg om hem op de foto te vragen.
Enfin. Deze dag is weer bijna ten einde. In gedachten bij die zieke vriendin.
Groetjes van..............
Geen opmerkingen:
Een reactie posten