Lekke band, precies op het moment dat ik Antonius vroeg een kampeerplek voor mij te zoeken.
Het betekende dat ik even moest lopen langs de Rijn, om iets geschikte te vinden. Maar na een kwartier dook er een prachtige vrijplaats voor me op: Een strandje met bomen aan de Rijn.
Het was ook letterlijk een vrijplaats, want ik zag in een ooghoek ook blote benen.
Maar het strandje was groot genoeg om ergens te gaan staan waar ik niet stoorde.
Was er om drie uur en vrij snel met het eten bezig gegaan
Met het oog op de verwachte onweersbuien had ik de lunch maar overgeslagen.
Trouwens, bij de koffie vanmorgen was er een heerlijk goed vullend gebak.
Mijn avondeten viel letterlijk een beetje in het water.
Had een vuurtje gemaakt op het vloedgedeelte van het strand. Toen het zaakje kookte ben ik ijverig met de fiets aan de gang gegaan. Het kon maar gebeurd zijn die technische ingreep waar ik zo tegenop kan zien maar toch moet gebeuren als je onderweg bent.
Toen ik trots klaar was met het karwei herinnerde ik me een aantal vloedgolven veroorzaakt door een voorbijstormende boot en toen besefte ik dat dat zwarte geval dat daar op het strand lag mijn pan was.
Ogenschijnlijk was de deksel goed dicht en er lag geen eten naast.
Maar er bleek toch veel zand in het (automatisch afgegoten) eten te zitten.
Nu moet ik naar binnen. De regen komt eraan.
Het werd aangekondigd en van Nederlandse vrienden weet ik dat daar de eerste buien vanmorgen al waren.
Maar die pan dus zag er na opening zo uit.
Alles inclusief veel zand toch maar opgegeten en maar hopen dat ik niet ziek wordt en dat het zand mijn maag schoon geschuurd heeft.
Ondertussen is het wild weer buiten. Wind, gedonder, regen. Maar op een veilige plek in een waterdichte tent.
Het zat er wel in vandaag dat een lekke band zou komen.
Het traject dat Google Maps voor me in petto had leidde soms over wegen die meer voor mountainbikes geschikt zijn.
Had wel al een keer flink gepompt, maar bij het repareren bleek dat ik dat blijkbaar op een dichtgedraaid ventiel deed. Dus dat schiet niet op zo.
De route ging vandaag eerst nog door het heuvelland tussen Rijn en Rijn vanwege het afsnijden van een bocht. Hier zaten kippen tussen de lavendel.
Maar daar was plots het mooie plaatje van de kronkelende rivier.
In het dorpje beneden was de postbode per fiets in actie.
En het getal van de kilometers langs de Rijn gaf weer zestig minder aan dan gisteren vóór het afsnijden van de bocht.
Intussen zijn de geluiden van wind en onweer alweer voorbij en is het aardig benauwd in de tent. Toch hoor ik nog wel druppels, dus moet ik binnen blijven.
Dit mooie kaartje dat Piet me stuurde toont aan dat van de regen hier maar een staartje zal komen.
Maar morgen is er weer een dag. (met Kaffee und Kuchen misschien)
Ik wens jullie een mooie rustige avond.
AUF WIEDERSEHEN.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten