Het aangekondigde onweer voor vandaag liet niet lang op zich wachten.
Het was vijf uur vanmorgen, en net licht aan het worden toen grote felle druppels mijn tent afranselden.
En die stond niet zo beschut, dus voelde ik me nogal kwetsbaar. Maar gelukkig was er niet veel wind bij.
Toch was het op een andere manier ook even heel spannend. Mijn ochtendlijke grote boodschap diende zich aan, juist terwijl de regen fel op de tent gutste.
Oh heden, dacht ik , nu moet ik de tent uit en word drijfnat.
Ik zat al te denken of ik met het piesbakje wat kon doen toen de regen minder werd en ik zoals gewoonlijk toch nog rustig het buitentoilet kon opzoeken.
De grote percentages regenkansen die Weeronline aangaf uitten zich verder deze dag alleen maar in een licht buitje van een kwartier, dus daar moet je je niet door af laten schrikken.
Bovendien kan fietsen door de regen een zegen zijn mits je goed gekleed bent.
Al heel vaak heb ik fietstochten gehad met veel regen en daar echt van genoten, me voelend als een eend in het water.
En dan hebben we Michel Bourlier, een vriend die ik ken van de Ardèche omdat daar zijn ouderlijk huis staat. Hij woont met zijn vrouw Annie in het dorpje Ernolsheim sur Brüche, wat zeventien kilometer westelijk van Straatsburg ligt.
In het huis in de Ardèche zijn ze nu vier tot vijf keer per jaar te vinden en als ik er ben komt hij altijd bij mij op bezoek en hebben we geëngageerde gesprekken over het geloof en ook bidden we samen.
Al verschillende malen heb ik hen ook bezocht in Ernolsheim als ik van Frankrijk naar Nederland fietste of omgekeerd.
Nu mijn reis Straatsburg naderde begon steeds meer het plan te groeien om hen nu ook weer met een bezoek te vereren en na Straatsburg ben ik inderdaad hun richting ingeslagen.
Erg goed kunnen ze niet tegen onverwacht bezoek, weet ik, maar ze accepteren het van mij.
Nog steeds vertelt Michel de anekdote dat een jaar of tien geleden Frans en ik totaal onverwachts aan kwamen gefietst op een zaterdagavond terwijl ze juist andere gasten hadden, die bleven eten.
Wij mochten toen ook mee eten, maar eigenlijk vonden ze het heel gek. Omgekeerd vind ik het heel normaal als iemand onaangekondigd bij mij aan tafel aan wil schuiven. Juist gezellig, zou ik zeggen.
Het leek er vanmorgen op dat ik nu niet op dit kampeerplekje zou zitten aan het riviertje De Brüche.......
.........maar bij hun aan tafel of in een luie stoel.
Echter, omdat het al vrij laat werd en ik vanmiddag weer eens mijn lunch heb overgeslagen heb ik besloten om tien kilometer voor Ernolsheim te stoppen , zodat ik op mijn eigen manier kan eten, lekker veel dus.
Morgen in de loop van de dag aankomend is voor hen ook ontspannener.
Mits ze natuurlijk thuis zijn .
Toevallig kunnen ze nu net in de Ardèche zijn.
Het is al een keer voorgekomen dat ik ze op die manier niet trof.
Heb Michel nog wel een app gestuurd vanmiddag, maar zoals ik al verwachtte, dat had geen zin, daar doet hij niet zo aan.
Dit fietspad langs het kanaal van de Brüche was het traject van mijn laatste kilometers van vandaag. Aan de andere kant ervan loopt de Brüche zelf en daar staat mijn tent.
Hieronder een ander kanaal dat dwars door Straatsburg loopt en waar veel mensen te vinden waren.
Het was even schrikken in Straatsburg toen ik een mooi huisje op de foto zette..........
.........maar naast dit huis dit zag:
Het bleek bij nadere beschouwing alleen maar een pak te zijn wat op de grond lag, en geen dode.
In Straatsburg de Decathlon gevonden, waar ze voor mij twee binnenbanden, één buitenband en een paar sandalen hadden.
Na een jaar trouwe dienst is mijn vorige sandalenpaar daarna in een prullenbak beland.
En als er nu weer een lekke band komt hoef ik niet meer direct in paniek te raken.
Het Europese Parlement was er ook. Maar vandaag had ik daar geen afspraken lopen.
In een dorpje onderweg was dit zeker het mooiste huisje:
Vanmorgen bij het ontbijt voor het eerst het gasje gebruikt om thee te maken.
Er kwam een Mac Donald's op mijn weg, die mij gigabytes deed besparen en ook wat stroom leverde voor mijn apparatuur. En natuurlijk was er koffie.
En nu straks weer lekker slapen in mijn eigen tentje.
BONNE NUIT en À DEMAIN.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten