Vanavond was ik bezig mijn tent op te zetten,kwam er enthousiast een hond op me af gerend.
Ik stond klaar om hem te omhelzen, maar hij bleek meer aandacht te hebben voor de buitentent, die nog over de binnentent heen moest en waar hij spelenderwijs mee wegliep. Door mijn snelle reactie liet hij ook gauw weer los.
De schade is zo te zien beperkt tot een paar gaatjes waar ik nu het licht doorheen zie schijnen.
Ik stond ook voor een penibele opdracht: Mijn voorband was lekgeraakt en dit keer moest ik hem echt plakken, daar de reservebinnenband enkele dagen geleden gebruikt werd.
De vraag was of mijn reparatiemateriaal wel in orde was. Een tube solution die meer dan een half jaar open is werkt niet meer.
En meestal ben ik ook heel slordig met mijn plakkertjes.
Maar, tot mijn geruststelling, zat er een nog niet opengemaakt doosje van de HEMA in met daarin een nog gesloten tube plakspul.
Ik besloot alvorens het eten op het vuur te zetten dit probleem al aan te pakken en te beginnen met een meegenomen binnenband die ooit lekgereden is, maar niet onmiddellijk gemaakt hoefde te worden omdat er toen wel een vers exemplaar beschikbaar was.
Het ging meteen al mis, want ik kreeg het voor mekaar naast het gat te plakken.
Maar de nog verse plak deed het wel heel goed en ik heb er gewoon nog maar een plakkertje overheen gedaan.
Tot nu toe zit alle lucht er nog in zo te zien.
Na deze " oefening" lukte de reparatie van de vandaag kapot gegane "schlauch" perfect, zodat ik met een gerust hart het vuur kon ontsteken voor de spinazie die al klaar stond.
Ja, zo'n reparatie MOETEN doen maakt me altijd zenuwachtig. Er hangt veel van af.
Als het niet lukt, waar vind je op zondag een fietsenzaak en vaak zijn ze op maandag ook nog dicht.
De ontdekking van het luchtverlies kwam tegen het einde van de dagetappe, maar een geschikte kampeerplek was er nog niet.
Meteen mijn pomp tevoorschijn gehaald. Allerhande mensengeluiden hoorde ik en bij God wist ik niet waar die vandaan kwamen.
Bleek mijn radio aangegaan te zijn bij mijn wild gegraai in mijn fietstas.
Vandaag was ik weer eens iets verder gefietst dan de afgelopen dagen toen ik het rond drie uur meestal voor gezien hield.
Nu had ik om twee uur al een prachtige plek om in ieder geval te picknicken.
Precies plek genoeg voor de tent.
Met zon voor het opladen van de apparatuur.
Maar er was weinig privacy. Veelvuldig kwamen er in het uur dat ik er zat mensen aangewandeld en naast me waren ze een complete boteninstallatie aan het inrichten.
Bovendien had ik nog wel zin om te fietsen. En zo werd het vandaag half zes toen ik neerstreek in dit ook bosrijke gebied met ook water in de buurt, en ook veel muggen.
Na het eten zo snel mogelijk de tent in gedoken. Al mijn spullen die erin moeten zet ik dan eerst voor de ingang, waarna een bliksemactie volgt: rits open, spullen en ik erin en dan de rits meteen weer dicht.
Het lijkt ook vandaag weer gelukt om een mugvrije slaapkamer te hebben.
Om er vannacht niet uit te hoeven om te plassen en daardoor toch weer dat ongewenste volk binnen te laten eet ik nu eerst nog mijn toetje zodat de lege beker straks als piespot kan dienen.
GUTE NACHT FREUNDE.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten