Een kleine wereld kan toch heel groot zijn.
Vandaag tot nu toe nog niet van het erf af geweest.
Het terrein nodigt uit tot verschillende bezigheden.
Vaak gaat het me goed af om alleen te zijn en toch van alles mee te maken.
Het ongestoord zijn door menselijke invloeden is een belangrijke factor.
Alles precies op mijn eigen manier te kunnen doen levert veel op.
Gedichten, breisels, schilderingen en al meer wat nog niemand bedacht heeft.
Tegenwoordig ben ik via internet ook met heel veel mensen verbonden, maar toen ik dat nog niet had waren de vrienden toch altijd in mijn gedachten.
Maar nu is het mogelijk dat een vlinder vanuit Nederland naar me toe komt gevlogen.
Maar Franse vlinders dwarrelden vandaag ook met me mee in mijn eigen vlindertuin.
Dit ondanks dat de vlinderstruiken nu niet zoals vorig jaar bloeien.
Ze hebben vast te weinig verzorging gehad.
Er is ook nog geen bloeiende geraniumrand op mijn bordes zoals andere zomers, maar......in één pot, tussen allemaal dorre blaadjes ontdekte ik een frisse kleur groen.Een geranium waarvan de wortels de winter en de droogte hebben overleefd.
En Maria is ook gebleven om over mij en de andere wezens hier te waken.
Heel geleidelijk ga ik tot nu toe te werk om de plek weer gastvriendelijk te maken. Er moet bijvoorbeeld nog veel gemaaid worden.
Mijn instelling is echter dat er niks hoeft.
Elk moment proberen dat te doen wat dan in je geest komt. Al is het maar zoals vandaag het wegknippen van een paar bramenstruiken.
Het wespennest moest echter toch wel weg, dat was een uitzondering.
De rode, (of beter de gele en bruine) draad was vandaag de voortzetting van het breiavontuur.
De letterlijke rode draad komt hierna.
Voor morgen ligt er toch weer iets vast, want als de afspraak niet verandert ga ik later op de dag naar Wim.
Als hij zich goed voelt gaan we zondag naar de markt van Romans.
Een fijne avond gewenst.
B o n n e S o i r é e .
Mooi dat je weer op je plekje zit
BeantwoordenVerwijderen