Het was allemaal prima op Les Costilles na tien maanden afwezigheid.
Er waren geen dieven actief geweest,de electriciteit deed het weer en de bron vond ik zoals elk jaar weer terug in het hoge gras.
Maar toen ik in de slaapkamer een beetje aan het rommelen was ontdekte ik aan het plafond iets wat op een lamp leek.
Er zwermden wespen omheen.
In een eerste opwelling wilde ik een doek pakken en het geheel dooddrukken tegen het plafond.
Maar al spoedig besefte ik dat dat heel link was
Als zo'n zwerm in de aanval zou gaan dan kon ik die avond meteen door naar het ziekenhuis.
Dus toen ben ik heel voorzichtig en angstvallig te werk gegaan.
Ik durfde niet meer spontaan wat kleren uit te zoeken.
Ben gaan slapen in de gastencaravan beneden waar mijn vorige gast tien maanden geleden nog in gelegen had.
Tegen de ochtend ging daar ook bijna iets mis.
Ik ging buiten plassen en de deur viel op slot terwijl de sleutel binnen lag.
En de ramen bleek ik allemaal heel goed dichtgemaakt te hebben.
Maar een klein raam aan de achterkant bleek gelukkig vergeten te zijn en als een slang kon ik me er doorheen wurmen.
De sleutel laat ik nu voorlopig weer in het slot.
Vandaag marktdag in Lamastre en behalve spelen en boodschappen dacht ik daar ook wel iemand tegen te komen die imker is en mij van het probleem af kan helpen.
Maar het was mijn buurman Dédé die buiten zat die mij een gemakkelijkere oplossing aangaf:
Een spuitbus kopen in de supermarkt en daarmee kun je volgens hem gemakkelijk de bende laten sneuvelen. De afmeting van mijn wespennest is volgens hem nog redelijk klein.
Vaak zijn ze zo groot als een voetbal.
Niet bij de supermarkt maar wel in een bouwmarkt slaagde ik en werd ik geholpen door een leuke vrouw die zes jaar geleden haar barwerk verruilde voor dit.
Volgens haar kan ik hiermee nog wel drie wespenplagen bestrijden.
Intussen hangt er ook al een bakje met siroop als wespenval in de slaapkamer, maar daar was vanmorgen na een uur nog geen animo voor.
In Lamastre op de markt zag ik vriend Wim weer terug, op een andere standplaats dan voorheen.
We hebben na afloop van de markt nog samen een terrasje gepakt. Hij is wat moeier de laatste tijd
Maar ja, is ook geen vijfentwintig meer (negenenzeventig) en met die hitte.....
Zelf heb ik nog een half uurtje gespeeld naast een stel dat groenten en fruit verkoopt en het fijn vond dat ik er weer was.
Behalve hen nog andere bekenden weer ontmoet en kort gesproken.
Veel indrukken allemaal en dat komt dan tegelijk.
Is niet altijd gemakkelijk.
Waar ik dit nu schrijf is een kilometer voor huis waar het bereik goed is.
Hoe het verder afloopt (letterlijk hoop ik) met de wespen hoor je morgen weer.
Fijn om na al het kamperen weer op een echte stoel te kunnen zitten.
Die moest gisteren eerst wel uit het gras geplukt worden.
Maar ik heb mijn handzeisje plus de slijpsteen gisteren,zij het met moeite,weer teruggevonden.
Ook de brievenbus stond er nog, zij het ook met een wespennest erin, maar dit is een kleintje.
Mijn buren-vrienden Yvon en Olivier die ik gisteren bezocht al voor ik thuis was hebben zoals gewoonlijk de bus weer geleegd tijdens mijn afwezigheid.
Het ging aardig goed met hen en we waren blij elkaar weer terug te zien.
En de boom waar mijn fiets vaak tegenaan gezet wordt stond er ook nog steeds.
Nu toch wel een beetje een spannende avond tegemoet als ik de spuitbus ga hanteren.
Vrienden vinden het toch maar eng.
Morgen meer.
B o n a p p é t i t voor straks.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten