We zouden eigenlijk niet naar Romans gaan morgen, maar vanmiddag ben ik toch naar Wim gefietst om hem op te zoeken.
Het bezoek wordt echter toch verlengd met een overnachting, want met mij erbij durft hij het wel aan om morgen de markt van Romans te doen.
Op dit moment zorgt hij voor het eten.
Er was vanmorgen op het kleine maar drukbezochte marktje van Lamastre veel gezelligheid rondom me, vooral door de vele kinderen.
Hoewel op het laatst mijn oor weer ging echoën klonk de muziek nog steeds als een klok, aan het publiek te merken.
Na een uur spelen trof ik bij het inpakken Josué, een man die ik vanaf de begintijd hier ken.
We gingen samen koffie drinken.
Hij woont in een zelfgebouwde hut bij mensen op het terrein.
We vinden herkenning in elkaar.
Hij vertelde dat hij net van een half jaar Réunion terug is. Dat is een Frans eiland in Zuid Amerika.
Hij beleeft hier dus nu zijn zevende achtereenvolgende zomermaand.
Na de markt dus naar Wim, die een zestal kilometers van Lamastre af woont.
Ik kwam langs het stationnetje, waar een uitgerangeerd treinstel stond.
Ook een vrolijk bloeiende boom viel mij in het oog.
Misschien heeft het te maken met deze waarschuwing.
Zo, nu zes uur ga ik weer dit huisje betreden waar Wim het avondeten onderhand wel klaar zal hebben.
B o n A p p é t i t voor wie nog aan tafel gaat.
En......... À D e m a i n .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten