zondag 28 augustus 2022

De klok horen luiden. Nog vierentwintig kilometer tot Nonny. Vertaalopdracht voor mij

 Pff, wat een hitte weer. Het komt natuurlijk ook door het warme eten dat ik net achter de rug (of beter: in mijn buik) heb dat het zweten me weer even in de ban heeft. Toch was het vandaag een aangename fietsdag.
Zondag, en dan luiden er 's morgens her en der klokken.


Hier uit dit kasteelachtig kerkje kwamen mooie geluiden, die ik op het internet heb opgevangen en straks op de status te horen zijn.
De zeventien kilometer tussen mijn kampeerplek en het plaatsje Guegnon werden op tijd afgelegd om in dat stadje nog de boodschappen te kunnen doen. Er was een schattig kindje in de supermarkt en ik vroeg de vader of ik haar op de foto mocht zetten.



Hij wist me ook te vertellen waar een café open was, zodat ik vandaag ook weer eens op tijd aan de koffie zat, met bovendien allemaal druk kletsende mensen om me heen en met het uitzicht op de kerk, waar bij  de ingang (of beter uitgang) de mensen nog stonden bij te praten na de dienst.
Er waren een paar hele mooie en stralende vrouwen bij, wat volgens mij debet was aan hun verbondenheid met God.

In Guegnon passeerde ik  het stadion van de plaatselijke voetbalclub, waar ik vroeger op de radio veel van hoorde, maar die nu in de amateurdivisie speelt.



Tot vijf uur ben ik vanmiddag doorgereden over vooral kleine weggetjes die de smartphone voor me uitgezocht heeft en die af en toe lekker klommen. Maar ik had er de energie voor.
Waar ik nu sta ben ik wat minder op mijn gemak dan op de andere plekken van de laatste dagen. Misschien komt het doordat ik net een bordje met WhatsApp buurtcontrole zag staan of vanwege het feit dat er een touw hangt tussen de weg en het weitje waar ik sta, en ik dus de doorgang heb geforceerd.



Het ligt ook vaak gewoon aan jezelf . De ene keer ben je vol zelfvertrouwen en bravoure, een andere keer in eenzelfde situatie ben je onzeker.

Van hieruit is het nog vierentwintig kilometer tot het huis van Nonny. Waarschijnlijk zal ik morgen rond het middaguur er wel zijn, ruim op tijd voor dinsdagmiddag want dan heeft ze een afspraak op het gemeentehuis en ligt er voor mij  een vertaalopdracht.

Inmiddels, kwart voor acht, is de temperatuur weer tot vijfentwintig graden gezakt en zelf ben ik ook weer helemaal afgekoeld.
Straks voetbal kijken op mijn in de telefoon ingebouwde televisie. Dat dat allemaal kan is toch wel bijzonder.
Ik wens nog een prettige avond en.........tot morgen.


À  D e m a i n . 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten