Vanmorgen op mijn rustige kampeerplek hoorde ik geroezemoes. Zijn ze in de buurt iets aan het doen, was mijn gedachte en ik was al bang dat ik het theewater op het gasje tot koken moest brengen. Maar even later hoorde ik iets verder weg het felle getoeter van wat de stoomtrein moest zijn. Ik stond namelijk niet ver van het stationnetje vandaan.
Het verraste mij wel want voor zover ik wist hadden ze het toeristentreintje stopgezet voor onbepaalde tijd omdat het al een paar keer de oorzaak was van branden de laatste tijd.
Toen ik even later gepakt en gezakt bij het stationnetje arriveerde was het hartstikke druk van de reizigers. Inderdaad dus, het treintje rijdt dus ,wel weer.
Voor mij een gelegenheid om te kijken hoe het er allemaal aan toegaat. Heel veel fietsers gingen mee bijvoorbeeld. Een leuke jonge maar zeer pittige vrouw gaf uitleg aan de mensen wat mocht en wat niet mocht en op mijn vraag hoe laat de trein zou vertrekken voegde ze aan " kwart over tien" toe dat ik gerust op het perron mocht gaan staan om te filmen.
Het resultaat ervan staat straks op status.
Op de foto kun je zien hoe ze de locomotief aan het opstoken zijn vlak voor het vertrek.
Dat hier dan in deze droge periode branden van kunnen komen kan ik me voorstellen. Maar ze zullen het wel goed afgewogen hebben. Er was in ieder geval weer veel animo voor zo'n nostalgisch ritje vandaag, een ritje dat naar Lamastre leidt.
Hier heet het Tournon-sur-Rhône.
Toen het treintje vertrokken was begon voor mij de tweede etappe van een reis die zoals ik het nu in mijn hoofd heb naar Bretagne moet leiden mits mijn oren en mijn tanden het houden. Als er problemen komen buig ik voortijdig af naar Nederland.
Voor vannacht heb ik een prima plek gevonden tussen de pruimenbomen.
Veel ruimte om me heen en geen bosbrandgevaar als ik mijn eten op het vuur klaarmaak. Dat is net weer gebeurd en ik heb het ook opgekregen. Dat eten ervan is met dit warme weer nog meer een opgave voor me dan het koken.
Fruit in de vorm van pruimen dus hier aan de bomen, onderweg passeerde ik verschillende vijgenbomen die me een halt toeriepen.
En dan heb ik vandaag nog maar welgeteld één druifje opgesnoept van de vele nu al bijna oogstbare druiven hier overal. Fruit genoeg dus en zo kon ik rustig de lunch overslaan vandaag. De koffie duurde wel heel lang voordat die in zicht kwam. In de vele dorpjes die ik op de N86 passeerde waren zowat alle cafés gesloten.
Een voorbeeld.
Maar uiteindelijk tegen één uur mocht ik alsnog dit geestverruimende middel tot me nemen.
De Ardèche heb ik vanmiddag weer achter me gelaten en verruild voor een klein stukje van het departement de Loire.
Ardèche, tot spoedig, staat er op het achterste bord. Maar wanneer is spoedig?
Dit mooie gebouw vond ik ook de moeite waard om te laten zien.
En strakjes kijken hoe het met slapen gaat. Vannacht had ik aanvankelijk problemen ermee omdat mijn knie weer opspeelde. Dat is vaak als ik ga liggen ,maar de pijn trekt in de loop van de nacht weer weg. Over het algemeen maak ik me er geen zorgen over, overdag met het fietsen merk ik weinig abnormaals.
Een goede nachtrust is mijn wens, en kijk nog maar even naar die stoomtrein die langzaam wegtuft richting Lamastre.
B o n n e N u i t .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten