Misschien heb ik vroeger toen ik jong was uit het boek "De drie musketiers" gelezen, want toen las ik veel. In ieder geval is het een klinkende titel die de meeste mensen wel zal aanspreken.
Vandaag stopte ik op een vrij hoog gelegen punt om een filmpje te maken voor de status. Bleek dat toevallig net tegenover een dorpje te zijn waar de vrouw van onze romanheld d'Artagnan vandaan komt.
Dorp van Mevrouw d'Artagnan.
Toen ik bezig wilde gaan daar iets over op te zoeken kwam er een man voorbijgelopen die me vroeg of het wel goed met me ging, toen hij mij daar zag,zittend op een muurtje. Ik legde hem uit over het filmpje en vroeg hem meteen of die d'Artagnan die boekenheld was. Op dat moment begon bij mij net iets daarover te dagen. Wat ik op wilde zoeken vertelde de man en ook dat er een museum daarover is in het dorpje. Hij nodigde me uit naar de eigenaar ervan te gaan die in een huis iets in de hoogte woonde, waar hij naar toe wees. Die had de sleutel van het museum. Tevens konden we daar gezellig koffie drinken, of wijn, of jenever.
Dit sloeg ik toch maar af. Zo erg geïnteresseerd in die hele geschiedenis ben ik ook niet, hoewel ik tegenwoordig wat journalistieke aspiraties heb.
Zojuist,aangeland op mijn nieuwe kampeerplek heb ik dit nog gevonden over Anne-Charlotte de Chanlecy en haar beroemde man.
Er staat in het kort dat zij de enige wettelijke echtgenote is van de moedige musketier, maar dat hun huwelijk niet lang stand gehouden heeft. Elders las ik dat het een gearrangeerd huwelijk was en dat mijnheer d'Artagnan niet zo'n brave was in dit opzicht.
Wat ik vandaag heel grappig vond: Ik zat op een terrasje koffie te drinken en zag een man uitvoerig mijn fiets bestuderen. Ik van hem stiekem een foto gemaakt.
Hij nam daarna een biertje aan een tafeltje naast mij en we hadden gezellig gekletst. Hij had geconcludeerd dat mijn voorband erg versleten was. Hij wilde natuurlijk weten waar ik heen ging. Die route is weer ietsjes veranderd daar behalve Nanny waar ik gisteren over schreef ook haar tweelingzus Nonny op mijn route ligt. Die woont in de Morvan en komt eerder aan de beurt voor een bezoek.
Om precies te zijn ben ik nu ongeveer hier op de blauwe stip.
Nóg preciezer ben ik nu hier.
En er hangt zelfs een thermometer.
Twintig graden nu, half negen. Zoals in Nederland nu ook hier weer christelijke temperaturen, waarbij het warme eten weer een genot is in plaats van een opgave, zoals de afgelopen dagen.
Oud nieuws in een krant van vijftien augustus vertelt dat twee honden aan de wandel waren op een autoweg en dat het goed is afgelopen. De krant vond ik langs de weg en wil ik gebruiken om het vuur mee aan te maken.
Was vandaag nog tot half één ongeveer " thuis" gebleven in de stal van de verlaten boerderij.
Een vogelnest ontdekt aan het plafond
Ik had getwijfeld of ik hier de hele verdere dag nog zou blijven, want er was een hele goede sfeer.
Dan moest ik echter voor op en neer naar de winkel twee keer tien kilometer fietsen. Die twintig kilometer heb ik nu ook afgelegd.
Zoals vanmorgen voor mij de dag begon, zo gaat ie ook eindigen: In de tent!
Welterusten !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten