Kleine praatjes en grote praatjes
Vroeg
in de morgen. We zitten voor de caravan op onze Franse berg en horen
een haan kraaien in de ver-te (niet ál te ver). Vrolijk klinkt het:
“Goedemorgen!” en: “Wie zet er koffie?”
Kleine
praatjes…
Gert zegt: “Kijk daar eens...” en ik zie dat het Franse woord JOLI dat gisteren al in gefiguurzaagde kleurige losse letters op de caravan stond, is uitgebreid met een G. Er staat nu JOLIG. We zijn een tweetalig tweetal… en de tweetalige moppen vliegen ons om de oren.
Als
we uitgebulderd zijn, wordt het gesprek diepzinniger. “Als je in de
bergen wandelt, ’s ochtends vroeg, gaat de zon op. Op sommige
plekken komt hij net boven de horizon, op andere plaatsen is ‘ie er
al ver over en op weer andere plekken, daar waar de heuvel hoger is,
is nog geen zon. Dit werpt een bepaald licht op wat het is om op
aarde te zijn…”
Grote praatjes…
Zo gaan we de hele dag van kleine naar grote praatjes en weer terug, waarbij humor de ‘trait d’union’ is, de smeerolie…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten