Gezeten in de televisiekamer ga ik nu mijn verhaal van vandaag uitzenden. Je kunt dit plekje dus ook een uitzendbureau noemen, in een andere betekenis dan van een kantoor voor werkzoekenden. Deze blogplek is weer een andere dan de twee die ik gewend ben te nemen.
Dit ook om te voorkomen dat sommige stralingsgevoelige mensen in de buurt gaan denken dat ze door mij de hele nacht wakker liggen.
Om zeven uur, over een kwartier al, wil ik hier naar studio sport van de Eredivisie kijken, ongestoord met een goede ontvangst.
Thuis was het tot nu toe een prettige dag met een aangename warmte. De wind komt uit het noorden en dan is het zelden benauwd weer.
Hans is enkele uren ijverig bezig geweest met zijn vertaalwerk.
We hebben samen de afwas gedaan en ik heb weer wat mooie letters bij elkaar geraapt.
Mooi.
Ook ben ik met water aan het sjouwen geweest vanaf de overloop van de bron naar huis.
De emmer staat onder de overloop.
Nu is het zeven uur .
Het vervolg van dit relaas wordt over een uur geschreven.
Acht uur nu bijna. Was wel leuk even naar het voetballen te kijken.
Ondertussen loopt de bron op Les Costilles nog steeds en continu door, zoals hij dat het hele jaar al doet.
Er is ondergronds een reservoir dat tweeduizend liter water bevat.
Die loopt dus over en regelmatig zet ik daar een emmer onder waarvan het water gebruikt wordt voor wassen, afwassen en toilet doorspoelen.
Flessen houd ik er ook onder en dat is dan voor drinkwater, koffiewater, theewater enzovoort.
Regelmatig pak ik mijn oude mobiel erbij om met de stopwatch te kijken hoelang het duurt eer een fles vol is .
Uit de laatste metingen blijkt dat het nu vier minuten en veertig seconden duurt eer een fles van twee liter vol is .
Dit is nog steeds een prima snelheid. Het is overal erg droog en veel bronnen van mensen die ik ken staan bijna of helemaal droog.
Dat het een beetje bewerkelijk is om het water binnen te halen ligt aan mezelf.
Er staat een handpomp op het erf.
Er moet in ieder geval een ander leertje in. Maar ook ligt er een andere pomp al klaar.
Maar al die technische activiteiten laat ik nog maar even achterwege.
Een beetje moeite doen bevalt me beter.
Het vergroot ook de dankbaarheid voor het feit dat er überhaupt water is!!
Zo, nu kwart over acht ga ik me naar huis spoeden. Vroeg naar bed straks want morgen weer met Wim mee naar Saint-Agrève en dus half zes opstaan.
B o n n e N u i t .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten