Het is half acht en ik moet bliksemsnel de tent in, want heel veel muggen die bij het vallen van de avond ineens beginnen aan te vallen.
Een mooie zwarte hond viel zojuist ook aan, maar dat was niet op mij gericht, maar op mijn etensbord waaroo ik zojuist een heerlijk menu van sperziebonen verorberd had.
Zie de status van Whatsapp voor het filmpje.
Kamperen aan de Middellandse Zee is het nu geworden, maar wel net achter de dijk, waarop ik de laatste twintig kilometer van vandaag gefietst heb.
Hier is aan de andere kant van de dijk ook nog water.
Op het water was er van alles te doen.
Jachten in overvloed.
Deze man is aan het suppen, een sport die nogal in de mode is bij jongeren.
"Hé, waar ga jij naar toe"? vroeg hij aan mij toen hij bij de brug was waar ik op stond.
Ook werd er geroeid.
Voordat ik de Grote Zee bereikte trof ik onverwachts vanmorgen een markt, en nog wel in Lunel. In het verleden heb ik daar al twee keer op een zondag op een grote markt gespeeld, maar op donderdag is het er dus ook te doen.
Het was een mooie tijd, elf uur, toen ik de animatie zag en ik besloot de accordeon weer eens te pakken. Toevallig zat ik daarvoor op de fiets een beetje te mijmeren over hoe het zou zijn als ik de reis zou maken zonder dat instrument. Het zou veel plaats in de fietstassen en gewicht schelen. Maar toch, ook al zou ik m weinig gebruiken, het geeft een welkome afwisseling aan de reis, het is een vorm van communicatie en het geeft een actieve beleving van de bereisde gebieden.
Dus mooi dat juist nu deze markt zich aandiende.
Lunel en omgeving is trouwens een streek waar ik een verleden heb. Mijn allereerste reis, die in totaal een half jaar duurde, deed mij hier belanden. Ik herontmoette er een Engelsman die hier woonde en werkte in de bouw. Bij hem kon ik wat centjes verdienen en ook bij collega's van hem. Ze hadden het wel met mij te stellen, want ik was erg onhandig en had totaal geen werkervaring. Ik moet toen vierentwintig geweest zijn. Vandaag was ik hier voor de derde keer als accordeonist actief, en dat gaat me beter af.
Voordat ik de markt trof was ik in Lunel ook een fietsenzaak binnengestapt om een nieuwe binnenband te kopen. Het was een ruim gesorteerde winkel. Er hingen wielen te koop van maar liefst vierhonderd euro, maar heel geavanceerd.
Wiel en band zijn één geheel. Er komt geen lucht in de band maar een vloeistof. Als een gaatje in de band komt vanwege een spijker of zo wordt dat met het inbrengen van die vloeistof meteen weer gedicht.
Het was verder gezellig daar. Ik kreeg de koffie erbij.
Nou, nu maar weer eens ophouden voor vandaag, dag vijf van de reis.
Het is nog 413 kilometer tot Lourdes.
Maar dat is via de blauwe route, ik neem in grote lijnen de onderste grijze.
Een fijne avond nog.
B o n n e S o i r é e .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten